Met mijn fiets stap ik in de trein naar het stadje Figueres. Hier ga ik in het Teatre-Museu Dalí op zoek naar de wereldberoemde surrealistische kunstenaar Salvador Dalí. En ik fiets door het prachtige landschap van Figueres naar Girona.
Fiets mee in de trein in Spanje
Onverharde paden, grillige kustlijnen, fietsen door de bossen en langs middeleeuwse dorpjes. Op de fiets ontdek ik een week lang alle verschillende landschappen van Girona. Maar vandaag, mijn eerste fietsdag in Spanje, ga ik op zoek naar de wereldberoemde surrealistische kunstenaar Salvador Dalí. Op iets meer dan 40 kilometer van Girona ligt namelijk Figueres, een stadje dat het beroemde Teatre-Museu Dalí huisvest.
Het is augustus en vroeg in de ochtend al ruim 30 graden. Op en neer naar Figueres is dus iets te veel van het goede. Daarom neem ik de trein naar Figueres en fiets van daaruit terug naar Girona. Op het treinstation van Girona koop ik mijn ticket. € 4,10 voor een enkeltje naar Figueres. De fiets mag gratis mee, in de ochtendspits nog wel! In de trein bekijk ik de route die ik van Paul van fietseningirona.nl heb gekregen. Hij zorgt dat ik de komende dagen prachtige routes ga fietsen. Vandaag maak ik een tocht vanaf Figueres langs kleine middeleeuwste stadjes, een route die op en af door de Catalaanse heuvels loopt.

Teatre-Museu Dalí
In Figueres mag ik mijn fiets stallen bij Hotel Plaza Inn Figueres. Een hotel dat helemaal in de stijl is van Dalí is ingericht. Ik ga meteen op zoek naar het museum. Moeilijk te vinden is het overigens niet. Het donkerrode gebouw is getooid met enorme eieren. Bij de kassa koop ik mijn ticket en ik kan meteen het museum in. Wanneer ik later het museum uit loop zie ik dat het flink druk geworden is. Het Teatre-Museu Dalí is zelfs het op een na meest bezochte museum van Spanje, na het Museo del Prado in Madrid. Het is dus aan te raden om je ticket vooraf online te kopen.
Het Dali Museum was ooit een theater. Bij een zware brand tegen het einde van de Spaanse Burgeroorlog, raakte het theater zwaar beschadigd. De burgemeester stelde de in Figueres geboren Dalí voor om het theater te renoveren en er zijn eigen museum van te maken. Dalí werkte zelf mee aan het ontwerp en de bouw van het museum en hij drukte letterlijk overal zijn stempel op. Ook aan de buitenzijde van het gebouw, dat hierdoor het meest opvallende bouwwerk in de wijde omgeving is geworden.


Een kunstwerk op zich
Sterker nog, elke ruimte in het museum is een kunstwerk op zich. Je ziet hier niet alleen schilderijen, maar ook tekeningen, beeldhouwwerk, hologrammen, fotografie en andere objecten. Op de binnenplaats staat een Rolls, een willekeurige opstelling lijkt wanneer je boven op een trap staat precies op het gezicht van Marilyn Monroe. Hologrammen die veranderen wanneer je ernaar blijft kijken. In het museum val je van de ene verbazing in de andere.
Je hebt wel wat fantasie nodig. Nergens in het museum is uitleg te vinden. Geen bijschriften of bordjes met informatie. Dalí wilde namelijk dat de bezoekers zijn werken zelf zouden ontdekken en zich zouden verwonderen. En verwonderen doe je je zeker! Je ziet de invloed van Dalí overal terugkomen in het gebouw en veel werken zijn speciaal voor het gebouw gemaakt. Het is een wonderlijk museum, en zeker ook leuk om te bezoeken met kinderen.

Fietsen van Figueres naar Girona
Ik loop nog een rondje door de stad en dan is het toch echt tijd om op de fiets te stappen. Paul heeft een etappe van zo’n 70 kilometer en met 620 hoogtemeters uitgezet. Net als bij de wandelroute die ik een dag eerder liep is deze route ook ingeladen in mijn Garmin. Ik hoef me dus niet druk te maken om de route.
Ik fiets eerst naar het dorp Sant Miquel de Fluvià. Op een straathoek vind ik een klein supermarktje. Het heeft amper de grootte van een studentenkamer. Achter de toonbank staat een oud dametje. Ze ratelt er op los, ik versta er geen woord van. Maar ik kan er een broodje en een fles water kopen en ik lunch met uitzicht op de Església de Sant Miquel de Fluvià.




Op en af: het heuvellandschap van Girona
Dan kom ik in het heuvellandschap van Girona terecht. Zelfs in deze hitte, midden zomer, is het een groen gebied. Ik fiets constant op en af en er is geen meter vlak. Ik kom door het dorp Bàscara. Een klein pleintje met wat cafeetjes. Dan gaat de fietstocht weer verder, heuvel op en af.
Deze weg ken ik! De laatste keren dat ik in Girona was fietste ik hier met mijn racefiets. Ik ben zo in Banyoles, denk ik nog optimistisch. Maar op een mountainbike ben je toch wat langzamer dan op je lichte racefiets en de heuvels waar ik op mijn racefiets omhoog fiets ga ik nu… tja, toch wat langzamer. Inmiddels is het dan ook ruim 35 graden en de wind heb ik de hele rit vol tegen. Dan is 70 kilometer solo best ver.


Het Meer van Banyoles
Gelukkig betekent langzamer fietsen ook dat ik langer kan genieten van de route. Ik kom uit bij Banyoles. Het Meer van Banyoles schittert me al tegemoet. In het meer wordt geroeid en gezwommen. Triatleten die hier in het voorjaar komen trainen maken vaak hun meters in het meer. Zodra ik op het fietspad naast het meer ben, zie ik meteen een paar barretjes. Het tweede barretje aan mijn rechterzijde is favoriet bij veel fietsers: Estany de Banyoles. De buitenbar heeft een eigen strandje en een vlonder die een stukje het meer op gaat. Hier kan je een frisse duik nemen. Je bent echt niet de enige fietser die hier in fietsoutfit het water in springt!
Op mijn stoel droog ik op van mijn duik. Heerlijk, even in de schaduw om af te koelen. Een espresso, een ijskoude cola en een schaaltje chips erbij. Alleen maar genieten. Ik heb alle tijd.


Banyoles naar Girona
Vanaf Banyoles is her nog een kilometer of 20 tot aan Girona. Een paar heuvels staan me nog te wachten en daarna is het laatste stuk grotendeels afdalen. Ik kom door kleine middeleeuwse dorpjes, waar ik de afgelopen jaren al zeker 10 keer voorbij ben gefietst. Vandaag besluit ik te stoppen. Ik wandel door een verlaten dorpje, waar ik buiten een kat niemand zie rondlopen. De straatjes met kasseien lopen steil omhoog, naar een kerkje dat er vast al een eeuw of 5 staat.
Het laatste stukje fiets ik door een rustig bos en over een paar onverharde paden. Dan doemt Girona weer op, met de kathedraal die trots boven de stad uitsteekt. En bij de kathedraal, zo weet ik inmiddels, wacht een fijn terrasje op me. Fietsen in Girona, daar kan ik wel aan wennen!


Vakantiefietsen in Girona
Wil je deze route ook fietsen? Ga dan vakantiefietsen in Girona met fietseningirona.nl. Tijdens een 5 of 7-daagse fietstocht ontdek je de landschappen rondom de stad Girona en de Costa Brava. Je fietst langs misschien wel een van de mooiste kustlijnen van Spanje, om vervolgens via Figueres weer terug naar Girona te fietsen. Een veelzijdige tocht, over zandpaden in de bossen, langs de grillige kustlijn, via verscholen watervallen, door middeleeuwse dorpjes en langs een aantal musea van Dali. De 5 of 7 etappes maken een prachtreis!
Ik was in Girona op uitnodiging van fietseningirona.nl. Ook mijn mooie Bianchi regelden zij voor me. De Nederlandse organisatie Fietsen in Girona organiseert fietsreizen, met bagagevervoer en -indien nodig- ook nog technische hulp onderweg. En omdat ze alle mooie plekjes in en om Girona kennen, zetten ze prachtige routes voor je uit! Ze kunnen ook een route van 1 dag regelen, bijvoorbeeld met een bezoekje aan het museum in Figueres en een prachtige fietsroute terug.
Bizar dat de fiets daar zo goedkoop is! Dali wil ik ook nog wel meer van ontdekken. Fascinerende kunstenaar!
Wat een mooie route zeg! Ik vind de werken van Dali echt heel gaaf. Ik heb eindexamen tekenen gedaan en kunstgeschiedenis was uiteraard ook een belangrijk onderdeel. Dali vond ik een hele interessante kunstenaar.
De fiets gratis mee, KIJK dat is super! De laatste keer dat ik in Nederland de fiets wilde meenemen moest ik daar flink wat voor betalen weet ik nog. Mooie landelijke fietstocht heb je gemaakt. Gaaf!
Mooi! Op dit soort momenten vind ik het weer jammer dat ik met mijn knie niet zo veel heuvels kan pakken want te voet kom je natuurlijk lang niet zo ver. Jaren geleden was ik met een vriendin in het museum omdat zij het graag wilde. Ik was enorm onder de indruk van die lekkere “gekke” kunst.
Wat een mooie fietsroute. Zeker als je dat kan combineren met een bezoek aan een museum
Oh dat museum van Dalí staat al lang op mijn to-dolijst. Ik houd zo van die surrealistische stijl! En dat in combinatie met Girona. Je hebt vast een toptrip gehad. 🙂
Best pittig toch, in de warmte fietsen, denk ik . Maar je hebt er wel een prachtige rit aan over gehouden!
Dali is toch wel een van de meest bijzondere kunstenaars uit de vorige eeuw, iets zo neerzetten dat het vanuit een zeker punt op het gezicht van mevrouw Monroe lijkt is toch geniaal. Wel jammer dat er geen uitleg is. Ik snap Dali’s standpunt maar een beetje extra informatie kan nooit kwaad. Anders mis je toch vaak een hoop
Alhoewel ik deze plekken niet met de fiets bezocht, is het een fijn trip down memory lane. Al deze steden/plekken bezocht ik ooit ook al eens. En het Dali museum, blijft een van mijn favoriete musea. Fantastisch!
Wij gaan dit najaar waarschijnlijk per trein dit gebied verkennen. Lijkt mij ook bijzonder.