De grindkiezels schieten onder mijn band vandaan. Ik kijk uit over een gravelweg met een flink stijgingspercentage en met een schuin oog spiek ik naar het magnifieke uitzicht links van me. Dit is wel even anders dan gravelfietsen in Nederland. Ik fiets een deel van de Jeroboam Greece Kalamata Gravel Challenge, die later dit jaar georganiseerd wordt, en man wat is dit een mooie route.*
Op dag drie van mijn fietsreis naar Kalamáta, Griekenland, fiets ik dan eindelijk een deel van de Jeroboam Greece Kalamáta Gravel Challenge. De Jeroboam Gravel Challenge is het belangrijkste gravelevenement van Europa en dit jaar wordt deze voor het eerst in Griekenland georganiseerd. En wel in de regio Messinië op het schiereiland Peloponnesos, waar je echt prachtige gravelpaden vindt. En wat Jeroboam nu betekent, vraag je je misschien af? Een Jeroboam is een 300 cc wijnfles. En laat de langste gravel route van de Jeroboam events nu ook 300 kilometer lang zijn! In Griekenland kiezen ze dit jaar voor de kortere routes: de magnum van 150 kilometer en de standard van 75 kilometer. En in de Griekse bergen zijn dat allemaal flinke afstanden!
Ik ben uitgenodigd om een paar dagen in de omgeving van de Griekse stad Kalamaáta te fietsen, om zo alvast de gravel challange te testen die hier eind dit jaar wordt georganiseerd. Ik fiets langs de kust, door het binnenland met zijn olijfboomgaarden en vandaag dus door de bergen. Ik mag een carbon 3T Exploro gravel bike testen en bij mijn hotel staat mijn gids mij al op te wachten, om samen de mooiste gravelpaden te ontdekken.
De bergen in – Taigetos
In Kalamáta fiets ik eerst nog even over de boulevard, met een prachtig uitzicht op de oceaan. Al snel draai ik linksaf en fiets ik de olijfgaarden in. Eerst over smalle paadjes tussen de olijfbomen en hierna slingert de weg in haarspeldbochten de heuvel omhoog. Voor mij is het de eerste beklimming van het voorjaar en de weg gaat steil omhoog. Al snel zweet ik volop. Wanneer de weg van asfalt overgaat in gravel stoppen we even. “Dit was het makkelijke stuk”, lacht mijn gids me toe. “Hier begint het pas echt.” Een blik op mijn cassette bevestigt wat ik al denk. Ik zit al in mijn laagste verzet. Dit gaat een zware klim worden.
Zodra we het asfalt achter ons laten, wordt het technischer. Gravelfietsen in Griekenland is anders dan in Nederland. Niet alleen door de hoogteverschillen, maar ook door de wegen. Zijn gravelpaden in Nederland overwegend boswegen met kleine steentjes waar je op flinke snelheid overheen kunt crossen, zitten er hier veel gaten in de weg, moet ik over grote stenen heen en ligt er op sommige plekken los steengruis waar als je niet oppast je banden wegslippen. Ik begrijp waarom mijn gids een full suspension mountainbike heeft gekozen. Als we deze wegen ook tijdens de afdaling krijgen, wordt het een behoorlijk technisch verhaal.
Maar om eerlijk te zijn, dat maakt het ook zo leuk. Ik ben constant kleine sprintjes aan het trekken, om voldoende snelheid te krijgen om over grote stenen heen te komen. En – eerlijk is eerlijk – omdat ik al in mijn laagste verzet zit is mijn snelheid soms te laag, waardoor ik stil sta en uit moet klikken. Om vervolgens met een aanloopje weer op de fiets te moeten springen. Wanneer de weg wat afvlakt probeer ik wat snelheid te krijgen. En de hele tijd geniet ik van het uitzicht. Voor me de bergen en achter me de oceaan. Het is zwaar, maar oh zo mooi, met een panoramisch uitzicht over de Egeïsche zee.
Mijn route stopt hier, maar de gravelroute van het Jeroboam event kronkelt verder over de berg Taigetos. De bergrug rijst tot een hoogte van ruim 2400 meter vormt een natuurlijke grens tussen Messinia en Laconia. Boven vind je dennen en sparren, of juist een schaars begroeid gebied waar je met een beetje geluk roofvogels spot, zoals adelaars of valken. Ik verwonder me nog even over het uitzicht en dan draai ik me om. Ik ga weer terug naar Kalamáta. Maar misschien met een omweg, want daarvoor is het hier mooi genoeg!
Jeroboam Greece Kalamata Gravel Challenge
De route die ik vandaag fietste is onderdeel van de Jeroboam Greece Kalamata Gravel Challenge, die dit jaar voor het eerst in Griekenland georganiseerd wordt. Noteer dus 26 en 27 september alvast in je agenda! Deze eerste editie is er geen Jeroboam afstand van 300 kilometer. Maar helemaal in thema van het Jeroboam event zijn er wel drie andere afstanden die zijn vernoemd naar de verschillende maten wijnflessen: Magnum (150 km), Standard (75 km) en Demi (37,5 km). Je fietst de routes op eigen snelheid, het is nadrukkelijk geen wedstrijd.
De gravelroutes lopen over de paden en bossen op de berg Taigetos. De 150 kilometer rit bevat de beklimming die ik vandaag heb gedaan. Ook al fietste ik vandaag het zwaarste stuk van de route en zijn de overige kilometers wat makkelijker te doen, het blijft een tocht waar je serieus voor moet trainen. De 37,5 en 75 kilometer routes zijn minder zwaar, al blijven de routes constant bergop en bergafwaarts gaan. Gemakkelijk wordt het dus niet. Maar je fietst door uitgestrekte boomgaarden, hebt een panoramisch uitzicht op de Egeïsche Zee en ziet af tijdens steile klimmen op de gravelpassen in de ruige bergen. Mooier kan toch niet?
Goed om te weten
In de zomer kun je bijvoorbeeld met Transavia direct op Kalamáta vliegen. Anders vlieg je met KLM op Athene en neem je een transfer naar Kalamáta, zoals ook ik deed. Ik verbleef in het nieuwe Elysian Luxury Hotel & Spa in Kalamata. Het bedrijf exosports.gr verzorgde alle activiteiten.
Lees ook:
Fietsen tussen de olijfbomen en eten met vrienden
Fietsen tussen de flamingo’s in de Lagune van Gialova
* Disclaimer: ik maakte deze reis op uitnodiging van I love Griekenland. Ook bevat deze blog affiliate links. Wanneer je een product koopt of boeking maakt via een van deze links, ontvangt Avontuur op Reis een kleine commissie zónder extra kosten voor jou.
Lizette zegt
Ik heb het al vaker gezegd, maar ik vind je zo’n ontzettende durfal! De uitzichten van deze fietstocht zijn weer fenomenaal, maar ik blijf er toch schrik voor hebben.