Vandaag ben ik toerist in eigen stad. Over smalle paden en langs bevroren meertjes loop ik de Groene Wissel wandeling Utrecht! Langs de Utrechtse singels, door de oude stad, het statige Wilhelminapark en het natuurpark Bloeyendael. Op de terugweg loop ik door de populaire wijk Wittevrouwen, over de Weerdsingel, de Oude Gracht en langs de Domtoren. Voor wie niet in Utrecht woont: de route start en eindigt bij het NS-station. Wel zo fijn!
Een vliegende schotel en dichtgevroren singels
Al heb ik inmiddels heel wat jaren in Utrecht gewoond, het beginpunt van de route vinden blijkt nog een uitdaging. De route start dichtbij de stationshal, maar met een routebeschrijving met aanwijzingen als “loop langs de hoge slanke zilvergrijze kantoortoren” blijft het even zoeken. Het kwartje valt als ik lees dat ik langs het gebouw met een vliegende schotel tegen de gevel moet lopen.

Het gebouw staat bekend als de Inktpot en is ontworpen door George van Heukelom in opdracht van de belangenmaatschap Nederlandsche Spoorwegen, de NS. De Inktpot wordt tegenwoordig gebruikt als hoofdkantoor van ProRail.

Vanaf hier wordt de route mooier. Ik laat het lelijke Hoog Catharijne definitief achter me en loop door het park langs de singels, die grotendeels dichtgevroren zijn. Links zie ik het Centraal Museum liggen. Heb je de tijd, maak hier dan zeker een korte tussenstop om het museum te bezoeken.


Museum Sonnenborgh
Hetzelfde geldt voor Museum Sonnenborgh waar ik nu voorbij loop, langs het water en langs de hoge muren van het verdedigingswerk. Op een kleine heuvel staat het voormalige gebouw van de KNMI. In dit 16e eeuwse bastion werd een weerkundig instituut en een sterrenwacht gebouwd. Ook nu nog staan in de koepels drie grote telescopen om het heelal te bekijken. Het bastion zelf werd in 1551 gebouwd naar Italiaans voorbeeld. Het is het best bewaard gebleven bastion van Utrecht!



Bruntenhof en Bevrijdingsboom
De wandeling leert me veel nieuws over Utrecht. Zo ontdek ik dat op het Bruntenhof in het Museumkwartier zich vijftien woningen bevinden die gesticht zijn door F. Brunt in 1621. De woningen zijn gebouwd voor arme weduwen die daar gratis konden eten en wonen.

Lopend richting park Lepelenburg zie ik de Bevrijdingsboom ter herinnering aan de bevrijding in 1945. Hier in de buurt is ook het pesthuis, het Leeuwenbergh Gasthuis, uit de 16e eeuw. Het verhaal gaat dat mensen met de pest hier in afzondering van stadsbewoners moesten verblijven, al is de kans klein dat het huis echt als zodanig is gebruikt.

Nog steeds aan de singel kom ik uit bij Lievendaal, de enige villa die de binnenstad van Utrecht rijk is. De villa werd gebouwd in 1862, op een heuvel in het Zocherpark dat werd aangelegd na de afbraak van de stadsmuren en bolwerken. De villa zou met opzet op een heuvel gebouwd zijn, om het zicht op de armoede van de Bruntskameren te ontnemen. Onder de heuvel moet nog een stuk van de oude stadsmuur liggen.

Spoorwegmuseum en het oudste fietspad van Nederland
Na de brug zie ik de entree van het Spoorwegmuseum. Ook een aanrader, maar vandaag loop ik verder, richting de Maliebaan. In de zeventiende eeuw kregen studenten toestemming hier het maliespel te spelen, in een poging de blijkbaar toen wat ingeslapen stad te verlevendigen.
Via de Maliebaan loop ik verder naar het oudste fietspad van Nederland. Op deze plaats werd in 1885 het eerste fietspad van Nederland opgericht. Fietsen was toen nog een nieuwe, maar populaire tijdsbesteding.


Wilhelminapark Utrecht
Ik verlaat de Maliebaan en via de Nachtegaalstraat steek ik door naar het Wilhelminapark. Langs statige villa’s en voorname herenhuizen, en voorbij het standbeeld van Koningin Wilhelmina. Het park zou bijna in een Engels landschap kunnen passen en zeker nu de vijver helemaal is dichtgevroren en de kinderen schaatsen, doet het romantisch aan. Als student fietste ik hier vaak op en neer tussen De Uithof en de binnenstad en kwam ik vaak langs het leuke theehuis met zijn rieten dak, dat in 1925 is gebouwd.

Via ’t Loolaantje verlaat ik het park richting de Uithof. Je zou hier een korte omweg kunnen maken om het Rietveld Schröderhuis te bezoeken, het mooie UNESCO Werelderfgoed in Utrecht.
Natuurpark Bloeyendael
In plaats hiervan steek ik de Pythagoraslaan over en loop over een smal voetpad het Natuurpark Bloeyendael in. Aan de oostkant van de stad ligt dit park aan het riviertje de Biltse Grift, maar óók dichtbij kantorenpark Rijnsweerd-Noord en het Provinciehuis.
Bloeyendael is dus druk. Je hoort constant auto’s langsrazen. Toch geniet je hier van de mooie waterpartijen, loopt over wandelpaden en talloze bruggetjes (en vandaag een stukje over het ijs). Bij toeval – ik lees de route niet goed en loop een verkeerd pad op – kom ik voorbij een heemtuin en bij een plek waar broedhopen voor ringslangen liggen.




Op naar Wittevrouwen
Hierna ben ik de route definitief kwijt. De tekst die ik op internet vond maakt niet duidelijk welke paden ik in moet lopen. Ik besluit een stuk af te snijden en loop via Fort de Bilt en vervolgens via het Oorsprongpark en de Biltstraat direct naar Wittevrouwen, de mooie Utrechtse wijk. Ik ontdek een paar nieuwe straatjes. De Veeartsenijstraat met zijn mooie klinkerweg, het wandelwegje Hoefsmederijstraat.



Via de Wittevrouwensingel en de Weerdsingel kom ik weer uit bij de Utrechtse grachten. Over een witte smeedijzeren brug loop ik verder richting de Oude Gracht.
Pandhof en Paushuize
Hier wijk ik weer van de route af. Ik bezoek het mooie Pandhof tussen de Dom en het Academiegebouw van de Universiteit Utrecht. Geestelijken wandelden en mediteerden hier ooit in deze kloostertuin, en er was een kleine begraafplaats.



Toen het Pandhof in de 16e eeuw zijn functie verloor, dronken omwonenden hier een biertje en hielden er kippen. Later was het binnenplaatsje een kruitmagazijn. Nu vind je er een stukje groen en rust midden in Utrecht. Midden in de kloostertuin staat een klein bronzen beeldje van een schrijvende kanunnik. In een hoek zie je hoe een touw van steen het venster stevigheid geeft. Een grapje van de steenhouwer.
Uiteindelijk loop ik door naar de Paushuize aan het Pausdam. Het huis werd vanaf 1517 gebouwd in opdracht van Adriaan, die in 1522 onverwacht tot paus werd gekozen. Adrianus VI was de enige Nederlandse paus, maar stierf al na een jaar in Rome. Hij heeft zijn huis in Utrecht dus nooit bewoond. Eeuwen later kocht Lodewijk Napoleon het pand en verbleef er een aantal weken.

Groene Wissel wandeling Utrecht, wat vond ik ervan?
De Groene Wissel wandeling Utrecht is zeker een mooie route. Je ontdekt groene plaatsen net buiten Utrecht, maar ook midden in de stad. Door Wittevrouwen had ik de route wellicht anders genomen en ook in centrum Utrecht zijn er mooiere straatjes te vinden. Maar het was zeker mooi om eens de tijd te nemen Utrecht goed te ontdekken. Ondanks dat de routeomschrijving soms te wensen overliet (“aan de overkant een beetje rechtdoor”) was de route meestal goed te vinden. Wel zou ik zeker zo nu en dan van de route afwijken. Want dan kom je pas echt de mooiste straatjes en hofjes van Utrecht tegen.
Ps: Ik liep Groene Wissel nummer 9. Er bestaat nog een mooiere variant van de route, Groene Wissel 483, waarbij je nog meer door het groen loopt én een extra lus maakt dwars door de oude binnenstad. Hierbij zie je dus nog meer straatjes en hofjes. Lees ook over de mooiste wandelroutes in Utrecht.
Hallo Aniek. Mooi verslag over deze mooie wandelroute. Je schrijft dat de routebeschrijving hier en daar wat te wensen overlaat. Hoeft niet aan de routebeschrijving te liggen, kan ook aan jouw interpretatie liggen. Dat neemt niet weg dat het voor een routemaker heel fijn is dat je niet alleen over die onvolkomenheden op internet schrijft, maar dat ook de routemaker laat weten. Zo is hij in staat de routebeschrijving te verbeteren. Van deze route zijn twee varianten. Welke heb jij gelopen? Nummer 9 of 483?
Klopt helemaal, Bart. Ik heb route 9 gelopen, dit zal ik voor de volledigheid nog in de blog vermelden. De omschrijving in het Natuurpark Bloeyendael vond ik persoonlijk onduidelijk. Hier heb ik vaker getwijfeld en een paar keer GoogleMaps erbij gepakt om dit te vergelijken met het kaartje. In Utrecht zelf ben ik (voor zover ik weet) overal direct goed gelopen. Ik zie op je site dat route nummer 9 tijdelijk gesloten is, wellicht heb ik dus een oude versie gelopen. Ik zie hier ook dat wissel 483 een uitgebreidere variant is, waarbij je nog meer van het mooie Utrecht ziet. Ook lijkt hier de routebeschrijving uitgebreider te zijn dan bij de 9? In ieder geval heb ik een mooie wandeling gemaakt. Bedankt voor de route!
Utrecht is een stad die mij altijd al trekt! Deze wandeling moet ik zeker eens gaan lopen, je komt echt langs leuke en mooie plekken 🙂
Hihi, aan de overkant een beetje rechtdoor. Heel duidelijk inderdaad. 🙂 Ik kom eigenlijk te weinig in Utrecht. Leuke wandeling, ik ga hem onthouden!
Wat een mooie en verrassende wandeling! Ik ben nog niet zo vaak in Utrecht geweest, maar vond het die paar keer een hele gezellige stad. Deze wandeling laat zien dat Utrecht ook buiten het echte centrum de moeite waard is! Lastig is het soms hè, om met van die beschrijvingen je juiste weg te vinden… ik ben daar niet heel sterk in.. geef mij maar gewoon een plattegrond. 🙂
Daar zitten een paar mooie foto’s bij. Sfeervol zo met die winterse beelden.
Veel bekende plekjes 🙂
De wandeling als geheel heb echter ik nog nooit gelopen, dat zou ik toch een keer moeten doen.
Wat een mooie wandeling zeg! Ik heb eerlijk gezegd nooit meer dan de binnenstad van Utrecht gezien. Zo te zien en te lezen, is het meer dan de moeite waard om meer van Utrecht te verkennen.
Dat ziet eruit als een hele mooie wandeling!! Ik kom nooit in Utrecht besef ik me nu en dat terwijl ik er een jaar gewoond heb aan de Oudegracht tijdens mijn studie. Helaas heb ik daar niet zulke goede herinneringen aan. Maar ik denk dat het tijd wordt om Utrecht opnieuw te ontdekken ?
Het Veeartsenijpad is zo’n schattig straatje. Als je de wandeling in de zomer doet, ga dan zeker even een ijsje halen bij Roberto Gelato! Dat zit daar om de hoek (Poortstraat).
Wat een leuke wandeling Aniek! En wat heerlijk dat het inmiddels zo goed gevroren heeft, ben ik wel een beetje jaloers op ;p
Wat een gave wandeling zeg! Leuk om Utrecht op deze manier nog beter te leren kennen!
Vorig jaar zomer heb ik Shane Dallas meegenomen voor een rondwandeling door Utrecht omdat hij op bezoek was (nog ver voor de Vakantiebeurs) en dat was echt heel leuk. Nooit geweten dat Utrecht zoveel mooie gebouwen heeft!
Wat leuk! Ik vond je blog omdat ik op zoek was naar een leuke wandelroute voor dit weekend. Ik ga naar de wandelbeurs, maar wil ook iets van Utrecht zien. Deze wandeling lijkt me wel heel mooi. Ik zou dan wel de nieuwe versie lopen, die jij noemt.
Leuke wandeling in een leuke stad! Doen wij ook vaak…toerist in eigen stad spelen…in Amsterdam. Heerlijk om lekker rond te struinen en te komen op plekken die je nog niet kent!
Eigenlijk kom ik te weinig in Utrecht. Het is een prachtige stad als je jouw foto’s zo ziet. Lijkt mij een leuke route om te lopen dus dat ga ik zeker is doen. Ga je de 483 ook nog is lopen?