Sneeuwschoenwandelen in Bosnië en Herzegovina
In de snijdende wind zet ik de laatste stappen naar de top van de heuvel. Opeens zak ik tot mijn middel weg in de sneeuw. Geen beweging meer in te krijgen. Dan zie ik het landschap voor me. Een eindeloze sneeuwvlakte waar in het dal een smal riviertje meandert. In de verte steken bergen hoog de lucht in. Sneeuwschoenwandelen in Bosnië is een adembenemend mooi avontuur in een winterwonderland.
Winters Umoljani
Een paar uur eerder. Met slippende banden proberen we met het busje de weg naar onze hut in Umoljani omhoog te rijden, een klein uur van hoofdstad Sarajevo. Spekglad is het. Al snel zitten we vast in de sneeuw. De afgelopen dagen is er ontzettend veel sneeuw gevallen en de omgeving is witter dan je in december in Bosnië en Herzegovina zou verwachten. De huttentocht die ik zou maken is afgelast en in plaats hiervan gaan we sneeuwschoenlopen, een aantal steden ontdekken en gaan we de Vjetrenica Grot in. Maar dan moeten we wel eerst bij onze hut komen.
Wat sneeuwschuiven later en met dank aan Thierry die soepel over de ijzige wegen rijdt, komen we aan bij de berghut. Meteen komt een grote bruin met witte hond enthousiast door de sneeuw naar ons toe gewaggeld. Dolgelukkig met zoveel nieuwe mensen rent hij rondjes om ons heen.
Ik loop snel de hut in, om me te warmen bij een kopje Bosnische koffie. Even later sta ik weer buiten, dik ingepakt in alle thermokleding die ik bij me heb, en probeer mijn sneeuwschoenen onder mijn wandelschoenen te binden. Ik maak de laatste bindingen vast en schuif de wandelstokken naar de juiste maat. We gaan sneeuwschoenwandelen. Off we go!
Sneeuwschoenwandelen in Bosnië
De eerste meters gaan over asfalt met een dun laagje sneeuw er overheen. Waar ik op mijn wandelschoenen bij het eerste ijslaagje al bijna onderuit ging, loop ik met mijn sneeuwschoenen vlot omhoog. Dan verlaten we het dorp en wandelen we in een winters landschap onder een prachtig blauwe hemel. De glinsterende poedersneeuw knispert onder onze schoenen.
Even verderop geeft Lorenc ons een rode bes. Rozenbottel. De laatste bessen vallen met hun felrode kleur goed op in de sneeuw en hebben een zoetzure smaak. We lopen vandaag met twee gidsen, Lorenc en Thierry van GreenVisions. Zij kennen het gebied als hun broekzak en hebben een route over de bergkam voor ons uitgestippeld.
Maar eerst moeten we even wennen aan de sneeuwschoenen. Het is stukken makkelijker dan met gewone wandelschoenen door de sneeuw lopen, omdat je minder snel in de sneeuw wegzakt. Na een paar honderd meter ben ik eraan gewend en ga ik steeds sneller vooruit. Met stokken wandel ik nooit, maar hier is het nodig om je te ondersteunen en je te helpen uit de sneeuw te komen als je onverwacht ver wegzakt. De twee honden van de berghut die besloten hebben om met ons mee te lopen rennen enthousiast rond in de sneeuw.
Op hoge hakken de berg omhoog
We lopen langs een paar simpele hutten die op de flank van de berg rusten en even later stoppen we om te lunchen. Lorenc en Thierry hebben broodjes en vers fruit voor ons meegenomen. In de verse sneeuw gaan we zitten en lunchen we met prachtig uitzicht over de vallei en Umoljani in de verte.
“En nu op hoge hakken de berg op”, hoor ik ineens. Hoge hakken? Ik kijk om me heen om te zien wat de bedoeling is en zie dat de schoenen een beugel onder de hak hebben die gekanteld kan worden. Zo kan je makkelijker een steile helling oplopen. Inmiddels is het flink gaan waaien en de fijne sneeuw stuift om ons heen. De honden stappen onverstoord verder door de ijzige wind.
Uitzicht over de rivier en de watermolens van Umuljani
Even verder zijn we op het hoogste punt van de route en kijken we kilometers ver uit over de berg Bjelašnica en de rivier die door de sneeuw meandert. En zit ik dus tot mijn middel weggezakt in de verse sneeuw. Gelukkig ben ik drie stappen verder bevrijd van de hoge sneeuw en lopen we verder over de berghelling naar beneden. Iedere keer wanneer ik denk dat het uitzicht niet beter kan worden, zie ik weer iets nieuws.
Prachtig is het! De puntige bergtoppen die hoog boven de sneeuw uittorenen en wat lager op de flanken van de berg de dichte bossen. Op amper een uur afstand van de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina word je hier omgeven door rauwe en afgelegen bergketens. We dalen door het bos af naar de berghut. Aan een kristalhelder beekje liggen een stuk of zeven kleine watermolens, die eeuwenlang werden gebruikt om tarwe tot meel te malen.
We lopen de laatste meters naar Umoljani, naar de warme douche en Bosnische koffie. Én een welverdiend diner. Over een ding zijn we het met elkaar eens: sneeuwschoenwandelen in Bosnië is een adembenemend mooi avontuur in een winterwonderland!
Ik bezocht Bosnië en Herzegovina op uitnodiging van UNDP Regional Office Herzegovina ter promotie van de Via Dinarica. Ik maakte deze trip met Green Visions.
Echt prachtig! Mij wel veelste koud om te doen. Haha
Prachtig zeg! Mooi land lijkt me dit.
Oh wat een hele mooie foto’s! Lijkt me echt super mooi daar!
Bosnië was het eerste land dat ik aandeed alleen. Ik ging er naar toe om daar vrijwilligerswerk te doen. Wij zatten vlakbij een dorpje naast Sarajevo. Weet nog heel goed hoe het landschap was en dat was prachtig en groen. Ik was er dan ook in het voorjaar. Moet wel zeggen dat je echt super mooi weer had wat het sneeuwschoenwandelen nog magischer maakte. Ook leuk dat de twee honden besloten mee te wandelen. Tof!
Wat een prachtig artikel met waanzinnige foto’s. Ik ben dol op zomer al kon ik vorige week wel genieten van de sneeuw dit er viel. Voornamelijk omdat het tijdelijk was.
Wauw, dat lijkt me een bijzondere ervaring. Alleen die snijdende kou lijkt me minder leuk….
Wauw je neemt ons helemaal mee met je verhaal en de prachtige foto’s erbij! Schitterend…
Lijkt me een erg mooie ervaring en wat een mooie foto’s
Wat een bijzondere plek om te wandelen zeg, en dan in zo’n enorm pak sneeuw! Ik vind sneeuwschoenwandelen altijd ontzettend leuk (maar soms ook zwaar) om te doen 🙂
Wat een leuke blog. Ik ben dol op sneeuw. Ik zou erg graag een keer heen willen.
Wat een prachtig sprookjeslandschap! Zo’n sneeuwschoenwandeling lijkt mij dus echt heel erg tof om te doen. Zeker iets voor in de toekomst 🙂
Wat een mooi reisverhaal en prachtige foto’s. Ik ben geen fan van sneeuw, maar het brengt me in ieder geval in verleiding 😉
Ik ben helemaal geïnspireerd geraakt, wat een ontzettend toffe bestemming. Ik hou erg van winterse, niet echt toeristische bestemmingen. Dit past er precies in. Die honden ook, die maken het plaatje echt af he? Grappig dat de sneeuwschoenen ook een soort hak hebben, maakt het beklimmen van een steil stuk wel stukken makkelijker!
Ik maakte in Italië (Ponte di Legno de Tonale) voor de eerste keer kennis met het fenomeen sneeuwschoenlopen. And I loved it! Wat Antonette zegt, soms best zwaar, maar zo tof om te doen. Vooral in de wetenschap dat je op plekken komt waar je anders niet kunt komen. Simpelweg omdat je anders meters in de sneeuw zakt. Mocht ik ooit eens de kant van Bosnië opgaan (in de winter) zal ik zeker overwegen een dergelijke tocht te maken
Prachtig!!! Die hond… is dat toevallig Tea????
Hoe hij/zij heette…. geen idee. De hond liep met ons mee vanaf Pansion Umoljani en ze was ook echt niet meer bij ons weg te slaan. Lief beest!
Wat een heerlijke reis en wat een prachtig land. Wij waren eigenlijk afgelopen zomer van plan om naar Bosnië te gaan, maar dat is er door omstandigheden jammer genoeg niet van gekomen. Ik moest wel even grinniken toen ik het kopje ‘Op hoge hakken de berg omhoog’ las. In Slovenië zagen we namelijk écht iemand die op hoge hakken een toch best wel stevige wandeling naar een waterval had ingezet. Hilarisch :p
Jeetje Aniek, wat een prachtig wandeling. Mooie foto’s ook! Ik heb dit eens gedaan in Lapland, in Bosnië lijkt het mij ook erg gaaf en een bijzondere ervaring.
Lijkt me erg bijzonder om te doen, sneeuwschoenwandelen. Ik ben geen fan van kou maar een winters landschap met sneeuw vind ik echt prachtig. Sneeuwschoenwandeling (leuk scrabble woord) staat echt nog op mijn bucketlist
Wat een onwijs gaaf avontuur Aniek! En ondanks dat het me heel koud lijkt is het tegelijk ook zo mooi. Dat stenen huis, is dat jullie huis? Wat een prachtige plek. Ik kan me voorstellen dat het op hakken omhoog even voor vraagtekens zorgde. 🙂
Wat ont-zet-tend mooi!
Ik wist niet dat er ‘hoge hakken’ bestaan voor de hellingen. Ik kan me best voorstellen dat het een fijn gevoel is voor je kuiten.
Dat is nou nog eens echt Winterwonderland…prachtig! Lijkt me een hele bijzondere ervaring! Grappig ook dat er een stel honden mee liep!
Wat een gaaf avontuur meid! Jammer dat de huttentocht niet door kon gaan, maar dit was ook erg leuk volgens mij. 🙂 Haha ik moest wel even lachen om dat stukje over de hoge hakken. Ik had nog nooit gezien of gehoord dat er zo’n speciale beugel onder die schoenen zit, maar het is inderdaad wel erg handig.
Wat een gave ervaring Aniek! Ik heb nu al een aantal keer gelezen over sneeuwschoen wandelen, en het lijkt me echt leuk om te doen. Bosnië lijkt me ook zeker een prachtige bestemming. Komt erbij op mijn wishlist!
o wauwe, wat een mooie foto’s en tochten hebben jullie gemaakt. Ik ben jaloers! Grappig want echt een gebied waar ik niet snel aan denk.
Wat ontzettend mooi en wat omschrijf je alles beeldend! Leuk om zo een voor mij vrij onbekend land te leren kennen!
Wat prachtig zeg! Bij Bosnie had ik dus echt niet dit idee, mee bij IJsland. Zo zie je maar.
Wat een mooie omgeving. Nooit gedacht aan sneeuw in Bosnie
Op die foto’s ziet het er barkoud uit!
Die hond heeft het naar zijn zin, mooi beest.
wat een mooie fotos.Ik ben zelf niet zo’n wandelaar (toen ik klein was teveel de bergen ingesleept of onhooggeduwd door mijn ouders) maar ben wel een natuur genieter. Ziet er prachtig uit en ook heerlijk rustig. ga ik onthouden
Ik ben geen echte liefhebber van koude maar als ik dit zie word ik helemaal enthousiast. Wat een mooie tocht maakten jullie hier!
Met zo’n uitzichten vergeet je de kou wel. En… het lijkt me ook ontzettend mooi in de zomer!
Wat is dit een mooie reis geweest zeg! Ik hou zo van deze winterse trips. Dit gaat zeker op mn lijstje ook!
Wat bijzonder! Lijkt me loodzwaar, maar daardoor juist een supertoffe ervaring. Mooi geschreven ook!
Ik ben afgelopen maand naar Bosnië geweest, maar nooit geweten dat het in de winter ook zo mooi kan zijn. Het is sowieso een land waar ik graag nog eens terug naar wil, maar misschien is het winterseizoen dan wel een toffe optie!
Wauw dat ziet er mooi uit! Ik ben toch wel meer van het wat warmere weer op vakantie. 😉 Al gaan we komend jaar wel naar Spitsbergen als het daar rond het vriespunt is haha.
Wat een mooie foto’s zeg! Wij zitten eraan te denken om in de zomer deze richting op te gaan.. het is een compleet onbekende regio voor mij.
In de zomer lijkt het me ook prachtig inderdaad!
Wauw! Wat ziet dit er indrukwekkend uit! Dat sneeuwschoenwandelen lijkt me nog best intensief.
Dat is het ook, zeker als je in een sneeuwbui terecht komt. Maar zo gaaf om te doen!
Wij gaan in oktober naar Bosnië, maar de sneeuw lag dan nog even wachten tot dat wij weer thuis zijn hoor. Wel prachtig om te zien!
Ja, het is echt prachtig.