Fietsroute Let de Stigterpad: een van de mooiste fietspaden van Nederland

Het Let de Stigterpad tussen Maarn en Rhenen is misschien wel een van de mooiste fietspaden van Nederland. De 28 kilometer lange route slingert door de bossen, door heidegebieden en over de zandverstuivingen van de Utrechtse Heuvelrug.

Let de Stigterpad: mooi in alle seizoenen

De keren dat ik over dit pad gefietst heb zijn niet te tellen. Vrijwel altijd als ik op de Utrechtse Heuvelrug fiets, pak ik ergens een stukje Let de Stigterpad mee. Maar gek genoeg heb ik nog nooit het hele pad in één keer gefietst. Vandaag breng ik daar verandering in. Ik heb een nieuwe fiets, de Canyon Grizl gravelfiets, en heb vandaag alle tijd voor een mooie fietstocht.

Het is een heerlijk zonnige februaridag, de zon schijnt dapper tussen de bomen door. Als ik eerlijk moet zijn, in de zomer is het hier toch wel op zijn mooist. Als de bomen in een fel groen bladerdak zijn gehuld, en de heide in alle tinten paars bloeit. Maar ook nu in de winter is het prachtig, het mos en gras tussen de bomen zorgen voor genoeg groen. Ja, de Utrechtse Heuvelrug is mooi in alle seizoenen.

Ik fiets vandaag het Let de Stigterpad tussen Maarn en Rhenen. Het deels onverharde fietspad is vernoemd naar mevrouw A.D. de Stigter-Huising, oud-burgemeester van Maarn en medeoprichter van Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug. In 28 kilometer, of 37 vanaf station Driebergen-Zeist, ontdek je het mooiste wat het nationale park te bieden heeft. De fietsroute kronkelt op en neer door de bosrijke Utrechtse Heuvelrug en voert langs bossen, heidevelden, grafheuvels, zandverstuivingen, vennen en tot slot uiterwaarden. Van dicht bos tot stuwwal en rivierdal. Dat maakt het Let de Stigterpad een waanzinnig mooie fietsroute.

Laat het klimmen beginnen

Vanaf station Driebergen-Zeist volg ik een mooi licht slingerend fietspad langs het spoor en door het bos. Eerst om Park Sparrendaal heen, over de Arnhemse Bovenweg, en al snel duik ik het bos in. Ik fiets over een smal gravelpaadje tussen de bomen, voorbij een kleine zandverstuiving. Al snel passeer ik het vakantiepark RCN het Grote Bos. Dit is een mooie plek om te overnachten op de camping of in een huisje, als je deze route wilt fietsen en niet uit de regio komt.

Hierna is het even klimmen geblazen, maar met mooi uitzicht over de Zanderij Maarn. Vlak tegen de A12 aan ligt een klein meertje, het fietspad ligt een stuk hoger en kijkt op het meertje neer. Zeker op het hoogste punt van het klimmetje, waar een klein uitzichtpunt is aangelegd. Jammer dat er behoorlijk wat geluidsoverlast van de A12 is, maar dat denk ik maar even weg.

Startpunt Let de Stigterpad

Het bord ‘Startpunt Let de Stigterpad’ bij de parkeerplaats op de Bergweg te Maarn markeert het officiële startpunt van het Let de Stigterpad. Iets eerder, bij Station Driebergen-Zeist, was er ook een startpunt van dezelfde route. Hoe zit dat? Het oorspronkelijke idee van de route was dat deze van station Driebergen-Zeist naar station Rhenen zou lopen. Die route is er echter officieel nooit gekomen. Daarom is er nu ook een variant die vanaf het startpunt bordje in Maarn naar het startpunt bordje in Rhenen loopt.

Ik fiets vandaag vanaf Utrecht naar Driebergen-Zeist en pak de route hier verder op bij het startpunt Maarn. Een bordje, een parkeerplaats, meer is het eigenlijk niet. Ik fiets dus snel door, want ik weet dat het verderop een stuk mooier is. Want de hoogtemeters die in de route zitten, komen er nu aan.

Door de Doornse Bossen en langs het Leersumse Veld

Ondanks wat de naam Maarnse Grindweg doet vermoeden, is dit een mooie verharde weg richting de Hoogstraat en Ruiterberg, die door de Doornse Bossen voert. Ook hier is de naam Ruiterberg misleidend. Je moet een stukje wat hoogtemeters maken, maar voor je al te veel geklommen hebt buigt de route al van de weg af. Hierna volgt een heerlijk gravelpad, kronkelend door de Kaapse Bossen en de Boswachterij Leersum.

Dit is voor mij misschien wel het mooiste stuk van de route. Een mooi kronkelend gravelpad dat prachtig door het veranderende landschap van de Utrechtse Heuvelrug loopt. Er wordt hier veel gewandeld en gemountainbiket. In de zomer fiets je hier door het schaduwrijke bos, nu laat de zon zich goed zien tussen de kale takken.

Voor ik het door heb ben ik al bij het Leersumse Veld. Dit gebied werd in de ijstijd uitgesleten, later veranderde het gebied naar stuifzand en heide. En toen in de 18e eeuw het veen werd afgegraven ontstonden de Leersumse Plassen. Het fietspad gaat op en af, en aan het randje van het Leersumse Veld heb ik eindelijk zicht op de open vlakte. Je ziet er als je op de fiets zit maar een klein stukje van, maar je kunt natuurlijk prima je fiets even parkeren en een klein rondje lopen over een van de wandelpaden over het Leersumse Veld.

Als je toe bent aan een pauze kun je hier perfect even stoppen bij het gebouw van Natuurmonumenten, aan de rand van het Leersumse veld. Hier heb je een picknicktafel waar je even kunt zitten. En je kunt er je bidons bijvullen. Ik fiets verder, de gravelstroken rijgen zich aaneen. Het is een begrazingsgebied, in dit afgezette gebied lopen naast de schaapskudde ook grote grazers rond. Vandaag laten ze zich niet zien.

Wielercafé De Proloog Amerongen

Mijn maag begint te rommelen. Ik fiets vaak in deze omgeving, dus ik weet wat er gaat komen. Taart! Ik maak in het dorp Amerongen een omweg van nog geen 100 meter om uit te wijken naar fietscafé De Proloog, onderaan de klim van de Amerongse berg. Dit is trouwens de hoogste berg (berg, heuvel, hoe je het wilt noemen) van de Utrechtse Heuvelrug, die je als je het Let de Stigterpad fietst niet omhoog hoeft. Wil je wat extra hoogtemeters, dan mag het natuurlijk wel. Het fietscafé is voor mij sowieso altijd een verplichte stop, dankzij de heerlijke koffie en gebak die ze hier hebben. Een havercappuccino en karamel-walnotenkoek, worden het vandaag. 

Grafheuvels

Na mijn koffiestop fiets ik verder door het Amerongse Bos, een van de oudste bossen op de Utrechtse Heuvelrug. Het smalle fietspad slingert tussen de bomen door. In de weekenden kan het hier druk zijn, maar vandaag geniet ik van de stilte. 

Hier vind je drie van de vele grafheuvels die verspreid liggen door dit gebied. Stille getuigen van de vroege bewoners van deze regio. Als je niet oplet fiets je er zo voorbij, dus houd je ogen open en knijp op tijd in de remmen.

Zo nu en dan werp ik een blik op singletracks van de MTB-route Amerongen, die bijna parallel aan mijn pad loopt. Het Let de Stigterpad is een heel klein beetje klimmen en dalen, maar verwacht geen zware stukken. “Gevaarlijk helling” geeft een waarschuwingsbord aan. Het blijken 2 drempels, die eigenlijk nog wel het leukst zijn als je er op hogere snelheid overheen gaat. (dat vind ik tenminste, kies zelf je eigen tempo)

Rhenen

Na Elst volgt de route de Defensieweg, met een paar heel mooie klimmetjes en technische bochten in de afdaling. De slingerweg loopt over de heuvels richting Rhenen. Langzaam verandert het landschap. De bomen staan minder dicht bij elkaar, tot het bos overgaat in landbouw. Ik kom dichter bij de Neder-Rijn. De hellingen langs de rivier waren in vroeger tijden ideaal voor het telen van tabak. De grote tabaksschuren met hun hoge daken die je zo nu en dan langs de weg ziet, herinneren eraan. Hier lag ooit de tabak te drogen.

En dan ben ik bij eindpunt Rhenen, met een een schitterend uitzicht op de Neder-Rijn en zijn uiterwaarden. In Rhenen torent de Cunerakerk hoog boven de huizen uit. Ontstaan dankzij het feit dat Rhenen in de Middeleeuwen een belangrijk bedevaartsoord was, met pelgrims die op de relieken van de Heilige Cunera afkwamen.

Ik houd even rust bij de uiterwaarden van de Neder-Rijn. Het water kabbelt rustig. Achter me ziet het terras van Moeke Rhenen er verleidelijk uit. Nog even pauzeren, voor ik terug naar Utrecht fiets?

Wil jij ook het Let de Stigterpad fietsen?

Het Let de Stigterpad is misschien wel het beroemdste gravelpad van de Utrechtse Heuvelrug. Het prachtig slingerende en heuvelachtige fietspad door de natuur moet je ooit gefietst hebben, of je nu een gravelfiets, racefiets of tourfiets hebt. De fietsroute rijgt tussen Driebergen en Rhenen het mooiste van de Heuvelrug aan elkaar. Op deze doordeweekse dag is het heerlijk rustig in het bos. Zeker op zonnige zomerdagen kan het vrij druk zijn, dus let goed op andere fietsers en tegenliggers in bochten op dit vrij smalle fietspad.

Start- en eindpunt Let de Stigterpad

Het Let de Stigterpad start officieel in Maarn. Hier kun je de auto parkeren en een lus fietsen. Naar Rhenen en weer terug. De fietsroute sluit echter ook aan op de treinstations van Driebergen-Zeist en Rhenen. Je kunt dus in Driebergen starten en naar Rhenen fietsen om daar weer de trein te nemen, of andersom. Ik zette een route uit met start en finish in Utrecht.

Horeca onderweg

• Restaurant Klein-Zwitserland
• Buitenplaats de Bergse Bossen (hier is ook een kleine campingwinkel)
• Wielercafé De Proloog Amerongen
• Moeke Rhenen

Overnachten bij de route

• Buitenplaats de Bergse Bossen
• Camping en vakantiepark RCN het Grote Bos (de huisjes zijn een aanrader)

GPX van het Let de Stigerpad

Op Komoot vind je mijn fietsroute vanaf Utrecht. Wil je alleen het Let de Stigerpad fietsen, dan heb ik deze gpx ook voor je!

Goed om te weten: Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je een product koopt of boeking maakt via een van deze links, ontvangt Avontuur op Reis een kleine commissie zónder extra kosten voor jou.