Met de trein ga ik op reis naar een skigebied dat ik nog niet ken maar waar ik erg benieuwd naar ben: Les 2 Alpes. Dit Franse skigebied in Isère heeft alles: uitdagende pistes, eindeloze uitzichten en voldoende adrenaline voor een avontuurlijke trip. Van skiën op de gletsjer tot paragliden boven de besneeuwde bergen en fatbiken op de piste—mijn dagen hier zijn gevuld met avontuur. Maar er is ook ruimte voor culinaire verwennerij en ontspannen momenten in de zon. Dit is waarom Les 2 Alpes dé bestemming is voor een onvergetelijke wintersportervaring.
Inhoud
Met de trein richting de wintersport
Mijn wintersportavontuur begint al met een bijzondere reis. In plaats van de gebruikelijke vlucht of autorit richting de wintersport, kies ik voor de Eurostar naar Parijs. Na een korte tussenstop bij een patisserie voor een overheerlijke croissant, stap ik over op de trein naar Grenoble. De stad vervaagt in de verte, terwijl het groene landschap langzaam overgaat in de eerste besneeuwde bergtoppen. Ik voel de spanning stijgen, het avontuur roept.
Ik ben op weg naar Les 2 Alpes in de Franse Alpen, een skigebied dat avontuur, natuur en ontspanning perfect zou moeten combineren. En daar ben ik natuurlijk benieuwd naar. Met een indrukwekkende hoogte van 3.600 meter is dit het hoogste skigebied van de Franse Alpen. Driekwart van de pistes ligt boven de 2.100 meter, dus ik heb goede hoop voor perfecte sneeuw.
Les Deux Alpes? In 1946 werd hier in de Vénéon-vallei in Isère de eerste skilift gebouwd, die de twee Alpengehuchten Mont-de-Lans en Venosc met elkaar verbond. Deze twee dorpen groeiden samen uit tot het skigebied Les 2 Alpes in de Franse Alpen. Ooit waren het afgelegen bergdorpjes, vooral in de winter, wanneer de wegen onbegaanbaar werden door de sneeuw. De inwoners moesten urenlang over bergpaden lopen om het nabijgelegen Le Bourg d’Oisans te bereiken. Met de bouw van een skilift kon om op het plateau tussen de dorpen een skigebied gecreërd worden. Een paar maanden geleden werd de nieuwe Jandri 3S skilift geopend.
Ski-in, ski-out bij L’Orée des Pistes
De aankomst voldoet meteen aan de hoge verwachtingen. Sneeuw, zoveel sneeuw! Het bedekt de bergen en omarmt de omgeving als een deken. Het hotel waar ik de komende dagen zal verblijven, L’Orée des Pistes, ligt direct aan de piste en aan de voet van de nieuwe Jandri 3S lift. Dat betekent dat ik de komende dagen tot aan de deur kan skiën. Geen gesleep met mijn uitrusting, maar direct de piste op en genieten van de eerste afdaling van de dag. De frisse lucht omhelst me en de sneeuw die knispert onder mijn voeten maakt me enthousiast voor wat de komende dagen me gaan brengen.
’s Avonds eet ik bij restaurant Casa Nostra, en dat blijkt een verrassende keuze. De naam doet misschien denken aan een standaard Italiaans restaurant, maar hier wordt Italiaanse gezelligheid creatief gecombineerd met onverwachte smaken. Van raclette en fondue tot risotto, elk bord is een kleurrijke verrassing. Ook dit maakt nieuwsgierig naar de rest van de trip.
Sneeuw als kleine diamanten
De volgende ochtend haal ik mijn ski’s op bij Dode Sports, en stap meteen in de lift. Dit seizoen heeft Les 2 Alpes een grote upgrade gekregen met de nieuwe Jandri Express 3S-lift. In 17 minuten ben ik met de hypermoderne lift van het dorp Les Deux Alpes op 1650 meter al bij het bergstation op 3.200 meter. Vanaf hier ga ik nog verder omhoog naar de Glacier de Mont-de-Lans, de gletsjer die met zijn 3400 meter hoog boven het dal uittorent.
Hier maak ik de eerste meters over de verse sneeuw. De sneeuw kraakt onder mijn ski’s, als een welkome herinnering dat ik in een van de mooiste wintersportgebieden van Frankrijk ben. Het klinkt cliché, maar de condities zijn perfect. Een dikke laag sneeuw strekt zich uit voor zover het oog reikt. Terwijl ik in de groep met twee ervaren ESF-instructeurs ski, Killian en Giuliaume, voel ik me weer helemaal thuis op de piste. Op zoek naar de mooiste plekjes leidt Guillaume ons naar het Belvédère des Écrins, een uitkijkplatform met een onwerkelijk uitzicht. De bergpieken in de verte, vlak voor me sneeuw die glinstert als kleine diamanten die het licht weerspiegelen. De kou bijt zacht in mijn wangen, maar de schoonheid van het uitzicht maakt alles goed.
Ik tel de toppen om mij heen. Guillaume legt uit: “De Mont Blanc”, hij draait zich om, “daar de Alpe d’Huez, maar die is nu verscholen in de mist. En op heldere dagen kun je de Mont Ventoux nog zien” Op de Alpe d’Huez heb ik wel eens gefietst, maar wat is het gebied anders nu alles in een laag sneeuw is gehuld.
Weer op de ski’s
Iets later wordt de groep opgesplitst en ga ik met Killian mee met de intermediate groep. Het is een paar jaar geleden dat ik voor het laatst op ski’s heb gestaan, dus het is weer even wennen. Wat is het waardevol om dan een goede skileraar bij je te hebben. Ik word niet constant verbeterd met een stroom aan informatie, maar krijg steeds kleine tips zodat ik rustig mijn techniek kan verbeteren. Mijn gewicht iets verplaatsen, iets meer naar voren hangen, de bochten beter doorsturen. Ik merk meteen hoe goed het is om zo nu en dan met een instructeur te skiën. Een ander voordeel: met je instructeur kun je bij de SATA-liften de skip the line gebruiken. Dat betekent dat je niet in de rij hoeft te staan – hoewel het nergens echt druk is – en direct de lift in kunt.
Het lijkt bijna alsof de sneeuw de tijd vertraagt. Ik zit zo in mijn flow, dat ik bijna vergeet te kijken naar het uitzicht. Vanaf het bergstation van de nieuwe skilift voeren prachtige blauwe pistes je naar beneden, of een paar rode afdalingen. Vanaf het middenstation heb je de keuze uit groen, blauwe, maar ook wat rode en zwarte pistes. Allemaal prachtig, al houd ik het vandaag bij blauw.
Een duivelse lunch
Ik ski tot aan de deur van Diable au Coeur. Eén van de dingen die Les 2 Alpes zo charmant maakt, zijn de restaurants. En deze plek, op 2400 meter hoogte met uitzicht op het Parc des Écrins, is daar een perfect voorbeeld van. Het restaurant ligt midden op de piste, buiten schalt de muziek over de sneeuw en kan de après-ski vroeg gestart worden, met een drankje in de hand en in een luie stoel in de sneeuw. Binnen heerst een oase van rust. Het vuur knispert in de haard, warme sloffen staan klaar voor wie wil. Op mijn bord liggen gnocchi zo zacht dat ze op mijn tong smelten. En dan het Snickers-dessert… hemels. Hier brouwen ze trouwens hun eigen bier, Bière des Glaciers, elk jaar volgens een nieuw recept. Een ijskoud glas om te genieten van de zonsondergang? Kan zomaar. Maar ik sluit de lunch af met een glaasje Génépi-likeur, een familierecept dat hier al generaties lang wordt doorgegeven.
Eenmaal buiten zegt een blik op de lucht genoeg. Paragliden was vanmiddag nog een optie geweest, maar de mist kruipt langzaam rond de bergtoppen en lijkt geen haast te hebben om te verdwijnen. Sterker nog, beetje bij beetje sluit ze zich als een dikke deken om me heen. Met het rode jack van Killian als mijn enige baken daal ik langzaam de piste af. Ik vertrouw hem volledig en volg zijn spoor, zonder echt te weten waar ik ben. De randen van de piste verdwijnen in het niets, en van de richting waarin ik moet gaan heb ik geen idee. Het is maar weer duidelijk dat het weer in de bergen zo kan omslaan.
Skiën tussen de bomen
De volgende ochtend is het weer stukken beter en besluit ik, op aanraden van een local, niet direct de lift naar de top van de gletsjer te nemen, maar naar de andere kant van Les 2 Alpes te gaan. Een kleine lift brengt me omhoog, en vervolgens voert de piste me dwars door het dorp. Aan beide zijden zie ik mooie houten huizen en vervolgens ski ik een stukje door het bos. Aan de andere kant van het dal neem ik een lift en dan begrijp ik waarom je hier naartoe zou moeten gaan. De pistes liggen in de ochtendzon. Het dorp ligt beneden me, de bergen rijzen majestueus om me heen.
Het is er rustig. Ik zie wandelaars, toerskiërs en wat skiërs op de piste, maar echt druk is het nergens. De pistes zijn zonnig, leeg en perfect geprepareerd. Waar de meeste skiërs meteen de nieuwe skilift instappen om de gletsjer te betreden, is dit gedeelte van het skigebied een goedbewaard geheim. De pistes zijn misschien zelfs wel mooier dan ‘aan de overkant’. Ze zijn iets smaller en buiten de piste zijn er veel bomen. Hier heb je echt het gevoel midden in de natuur te zijn, met pistes die meanderen door het bos.
Goed om te weten: je skiet op een gletsjer, maar niet direct op het ijs. Sneeuwval en sneeuwkanonnen zorgen ervoor dat er een dik pak sneeuw op het ijs ligt. Het smelten van de gletsjer en de impact van bezoekers worden voortdurend gemeten, zodat er snel actie kan worden ondernomen, zoals sneeuwvallen en het prepareren van de sneeuw, om de gletsjer zoveel mogelijk te beschermen. Dit helpt de gletsjer te behouden en aan te passen aan klimaatverandering. Zoals alle gletsjers wordt Les 2 Alpes beïnvloed door de opwarming van de aarde, maar dankzij het onderhoud is het smeltproces vertraagd. Gelukkig profiteert de gletsjer van zijn noordwestelijke ligging en lichte helling. Hierdoor smelt hij minder snel, omdat de zonnestralen over een groter oppervlak worden verspreid dan op een steile helling. Zo wordt de gletsjer zo goed mogelijk beschermd.
Paragliden boven Les 2 Alpes
Vroeg in de middag maak ik opnieuw de overstap naar de andere zijde van het dorp – wederom over de piste, je hebt hier geen bus of wandeltocht nodig. En ik ga paragliden! Xavier, de instructeur van 2 Alpes Parapente, staat al klaar aan de top van de Diable lift. De parachute ligt uitgevouwen op de sneeuw. Mijn oog valt op de dunne lijnen die me zo hoog in de lucht veilig moeten houden. “Uh, un petite problème,” mompelt Xavier, voordat hij de lijnen toch iets anders in de poedersneeuw legt. Niet de meest bemoedigende woorden, maar ik heb geen tijd om er lang over na te denken. De lijnen liggen goed, ik ben gezekerd. We skiën een paar meter vooruit, richting de steile helling, en dan vangt de parachute de wind. Ik vlieg!
Om me heen zie ik alleen maar besneeuwde bergpieken van het Ecrins National Park. Ver onder me ligt het dorp, net boven de wolken. Terwijl ik boven de sneeuwvlakten zweef, voel ik de vrijheid in mijn hele lichaam. De wind suist langs mijn oren. De skiërs op de piste lijken wel mieren. Langzaam cirkelend komt het dorp dichterbij. Waar ik eerst in slowmotion door de lucht lijk te zweven, komt de grond de laatste meters verrassend snel dichterbij. Mijn voeten raken de sneeuw, en een paar meter verder staan de instructeur en ik stil. De 10 minuten in de lucht gingen in een flits voorbij. Prachtig om Les 2 Alpes zo van boven te zien.
Kaasfondue in de Alpenzon
Nog een laatste afdaling en dan zit het skiën er toch echt op. Ik plof neer bij Les Lutins, een heerlijk rustig plekje. Ondanks de 0 graden is het heerlijk warm op het terras. De zon brandt en snel smeer ik nog een factor 50 op mijn gezicht. Het windje dat staat, gaat alleen niet goed samen met de brander van de kaasfondue, dus ik verruil het terras voor een plekje binnen aan tafel. Binnen is het heerlijk rustig. De lokale kazen, de zelfgebakken koekjes bij de koffie – zelfs de chocolade wordt hier zelf gemaakt, wordt me toevertrouwd – het is een heerlijk plekje.
Ploegen door de sneeuw
Rond vijven sluiten de skiliften en liggen de skipistes er steeds meer verlaten bij. Het moment waarop je naar de après-ski kunt gaan, maar ik ga op de fiets de bergen in. Op een e-fatbike fiets ik achter gids Antoine aan de piste op. Wanneer de skiërs en snowboarders de pistes hebben verlaten, kun je hier in alle rust met de fiets rondcrossen, de zonsondergang tegemoet.
Het fietsen in de sneeuw, op een zware e-bike, is even wennen. Maar met zijn brede banden ploegt de fiets moeiteloos door de sneeuw en met wat tips van Antoine gaat het steeds beter – ook als ik een smal riviertje over moet steken. Ondanks de ondersteuning is de klim pittig, maar de beloning des te groter. Ik sta hoog op de berg, met Les 2 Alpes onder me. De zon is achter de bergen gezakt en kleurt de lucht in alle tinten roze, blauw en oranje. De bergen schitteren in de kleurenpracht. De duisternis valt om me heen en voor een gaan ver onder me de lampen in het dorp aan. De ultieme afsluiting van een dag vol actie.
Met een cocktail in mijn hand, de Frida Kahlo, zit ik aan tafel bij Monsieur K., midden in Les 2 Alpes. Ditmaal met een dresscode, al zitten mijn wandelschoenen verstopt onder de tafel. Het hippe restaurant is pas net geopend, en daardoor is er pas om half 10 een tafel beschikbaar. Terwijl ik van mijn Île Flottante geniet, maakt de zangeres in het restaurant plaats voor een DJ, de sfeerverlichting wordt langzaam gedimd en maakt plaats voor paarse tl-lampen. Het volume van de muziek gaat omhoog en de menukaarten verdwijnen, om plaats te maken voor een flamboyante dansvloer. Met het einde van mijn diner komt ook het einde van mijn reis naar Les 2 Alpes. Wat een plek. A bientôt.
Een ultiem outdoor basecamp
Les 2 Alpes biedt niet alleen een prachtig skigebied, maar ook een uitgebreid avontuur voor iedereen die van de bergen houdt. De hoge ligging zorgt voor een lang skiseizoen, met de mogelijkheid om tot begin juli op de hoogste pistes te skiën. Of je nu een beginnende skiër bent die zich comfortabel voelt op de groene of blauwe pistes, of een gevorderde die de zwarte pistes in het dorp prefereert, het gebied biedt een afwisselende en uitdagende ervaring.
Voor wie de bergen op een andere manier wil beleven, is er meer dan genoeg te ontdekken: van paragliden en fietsen door de sneeuw tot bergwandelen en gletsjerhikes in de zomer. Het is een waar outdoor basecamp, waar de natuur in al zijn grootsheid zich ontvouwt, van de imposante 4000 meter hoge toppen tot de rustige vrijheid die je alleen in de bergen vindt. Les 2 Alpes, het is voor mij nu al een avontuur om nooit te vergeten.
Met de trein naar Les2Alpes?
Met de trein reis je met Eurostar naar Paris, waarna je de trein neemt naar Grenoble. Een nachtje in Parijs tussendoor is optioneel, maar wel een goed idee. Voor een budgetvriendelijke optie kun je met de Flixbus naar Grenoble reizen. Met het vliegtuig is ook mogelijk, dan vlieg je op Grenoble Alpes Isère. Hoe je ook reist: vanaf Grenoble is het nog zo’n 1 uur 15 minuten reizen per taxi naar Les2Alpes, of 1 uur 45 minuten per bus.
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Les2Alpes.
Geef een reactie