Outdoor in de Achterhoek: gravelfietsen, wandelen en op zoek naar mooie trails

Je hoeft mij er inmiddels niet meer van te overtuigen dat de Achterhoek (één van de Gelderse Streken) een walhalla is voor outdoorliefhebbers. In de bossen en over de zandwegen vind je ontelbare kilometers aan trails die je met je mountainbike of gravelfiets kunt ontdekken. En over de heide, het stuifzand of door de bossen kun je heerlijk trailrunnen of wandelen. Ik mag weer eens op ontdekkingstocht in de Achterhoek en ga op zoek naar de mooiste trails om te gravelfietsen én wandelen!

Al vroeg in de ochtend stap ik in Utrecht in de auto om naar de Achterhoek te rijden. De Achterhoek is één van de Gelderse Streken, net als de Veluwe, de Betuwe, regio Arnhem en Het Rijk van Nijmegen. Ik weet inmiddels dat je hier goed kunt fietsen. Voor vandaag heb ik een mooie gravelroute gevonden in Winterswijk, tegen de grens met Duitsland aan, en ik wil graag vroeg starten. Dat doe ik trouwens bij Camping Vreehorst. Ik kan hier mijn auto parkeren, overnacht er straks ook én ik kan er nu alvast een lunchpakket ophalen. Er is namelijk niet heel veel horeca op de route, en ik vind het altijd wel fijn om onderweg ergens neer te strijken voor een pauze.

Gravelroute Winterswijk

Dan ga ik op pad. Mijn vriend vind het fietsen hier net zo mooi als ik, dus hij gaat een dagje met mij mee. En Antonette van we12travel fietst vandaag een mountainbikroute. Morgen gaan we samen wandelen. Maar eerst fiets ik dus de gravelroute Winterswijk. De route is voor ongeveer 75% onverhard, iets minder dan de routebeschrijving claimt, en cirkelt om Winterswijk heen.

De route is niet al te technisch en voert grotendeels over oude tractorpaden, harde zandwegen en gravelstroken, en rustige bospaden. Hierdoor kun je lekker ontspannen fietsen. De route is geschikt voor beginners, gevorderde gravelfietsers zullen het juist waarderen als een snel parcours. Maar al snel merk ik dat je vooral de zandstroken niet moet onderschatten. Als het flink geregend heeft worden het helse modderstroken, en nu het juist heel droog is, is het zoeken naar evenwicht en goede sporen. Het zijn zeker pittige stroken om over te fietsen! Nu houd ik daar gelukkig wel van. En het fijne van deze gravelroute? Wil je het iets uitdagender maken voor jezelf, dan lopen er naast de gravelroute singletracks van de mountainbikeroute. Je kunt zo nu en dan dus een singletrack meepakken, deze zijn prima te doen op een gravelfiets.

“Ik had niet verwacht dit in Nederland tegen te komen, je waant je bijna in het buitenland.” verzucht mijn vriend. Nu zijn we ook even echt in het buitenland, want ik steek de oude Rijksgrens over. Je fietst hier natuurlijk aan de rand van Duitsland.

Horeca is er onderweg amper aan de route. Tot ik in de laatste kilometer in de remmen knijp. Bij Berenschot’s Watermolen zie ik een terras aan het water en dat vraagt om een koffiestop. Die laatste kilometer van de route wacht nog maar even.

Vlonderpad

Inmiddels is mijn vriend weer terug richting Utrecht en is Antonette ook terug van haar mountainbiketour. Omdat het zo’n mooi weer is, besluiten we nog een stuk te gaan wandelen. Het Korenburgerveen wordt het, vlak bij Winterswijk. In dit hoogveengebied wandel je tussen het zeldzame veenmos, tussen kleine vennen en over een vlonderpad. Omdat het al weken zo droog is, staat het water laag.

Aan het einde van het plankenpad klimmen we een uitkijktoren omhoog. Niet geschikt voor wie hoogtevrees heeft. De uitkijktoren schommelt namelijk flink heen en weer en voelt niet ontzettend stabiel. Maar goed, je moet iets overhebben voor je kunt genieten van het mooie uitzicht.

Gastrobar Blend 61

Inmiddels is het tijd om naar ons restaurant te gaan, en dat blijkt voor mij echt dé ontdekking van Winterswijk te zijn. Gastrobar Blend 61 opende midden in coronatijd – je moet het maar durven – en is een combinatie van een hippe wijnbar en dat ontspannen plekje waar je altijd zo heerlijk kunt lunchen. Luxe, maar ongedwongen.

Wanneer we gaan zitten en ze voor mij heerlijke alcoholvrije cocktails shaken, hebben ze mijn hart al gewonnen. En zeker als ze ook een overheerlijk vegetarisch verrassingsmenu blijken te hebben. En dat heeft niets van doen met de standaard vegetarische gerechten die overal op de kaart staan, hier hebben ze echt hun creativiteit gebruikt. Ravioli, polenta en verschillende bereidingswijzen van groenten. Ik zal niet te veel verklappen over de gerechten, maar ik weet een ding zeker: hier kom ik nog een keer terug.

Kamperen? Of toch niet?

Terug bij de camping merken we dat het inmiddels flink koud is geworden. Mijn tentje staat hier mooi, aan de rand van een klein meertje. “Maar je gaat toch niet echt kamperen?” vraagt iemand van De Vreehorstweg ongerust. “Er wordt ontzettend veel sneeuw verwacht, ik kijk wel of we een accommodatie over hebben.” En daar zeg ik geen nee tegen, want om eerlijk te zijn heb ik dit jaar al genoeg in de sneeuw gekampeerd.

De splinternieuwe Dome tenten zijn helaas voor ons nog niet helemaal ingericht (maar wat zien ze er gaaf uit) en de skycabin die hoog tussen de bomen staat is bezet, maar de living die wij krijgen is zeker niet verkeerd. Knusse en lekker warme kamers en een veranda met uitzicht over een meertje. Daar ruil ik mijn tent wel voor in.

Montferlandse Toppen Wandelroute

Maart roert zijn staart. Waar ik amper een week geleden nog met mijn voeten in de branding stond en in korte broek langs de kust fietste, is het nu koud. En dan ook echt heel koud. Wanneer ik ’s ochtends naar buiten kijk zie ik niets dan druilerige sneeuw. En dat terwijl we zo’n mooie plannen hadden!

De Montferlandse Toppen Wandelroute is een route van 42,2 kilometer, een heuse marathonafstand. De 500 hoogtemeters zijn flink voor Nederlandse begrippen, want bij deze route beklim je de 18 toppen van het Montferland. Het Montferland is zo’n 200.000 jaar geleden ontstaan door opstuwing van het landijs (stuwwallen). Hierom vind je er voor Nederland dus flink wat hoogteverschillen. Wees niet bang, het zijn geleidelijk klimmende paden en je bent zó boven. De wandelroute bestaat grotendeels uit smalle en oneffen paadjes, afgewisseld met uitzichten over de typische Achterhoekse landschappen. Er is trouwens ook een trailrunning route uitgezet, die echt heel gaaf moet zijn om te lopen.

Vandaag doen wij de route niet helemaal eer aan. Regen en sneeuw wisselen elkaar af. En al kan ik zien hoe afwisselend deze route is, op een zonnige dag moet hij nog veel mooier zijn om te lopen. En dus wordt er weer iets aan mijn Achterhoek-bucketlist toegevoegd. Een keer terugkomen op een betere dag om de hele route te lopen.

Even opwarmen

Want om eerlijk te zijn, zijn Antonette en ik inmiddels flink verkleumd. We lopen naar Het Montferland, een hotel en restaurant dat op een heuvel mooi uitzicht heeft over het landschap. Even opwarmen bij een kom tomatensoep en een latte macchiato, en ondertussen onze regenjassen laten drogen.

Op de top van de Hulzenberg

Op de terugweg lopen we naar de Hulzenberg. Hier beklimmen we de uitkijktoren. Bij mooi weer zit je hier hoog boven de boomtoppen en heb je een fenomenaal uitzicht hebt over Montferland, de Duitse dorpjes Elten en Hoch-Elten, Kalkar, de Veluwezoom en de Rijnvallei. Vandaag zie ik vooral sneeuw. Jammer, maar ik kom nog wel een keer terug!

Outdoor in de Achterhoek

Het is mij maar weer eens duidelijk. Outdoor in de Achterhoek is wat mij betreft een aanrader! Ik heb geweldige nieuwe gravelpaden ontdekt en ook de mooie, lange wandelroutes verrasten me. Dat het weer niet altijd meewerkt is jammer. Maar om eerlijk te zijn? Je bent er zo, zeker vanuit de Randstad. Geen excuus om niet nog een keer terug te komen! Of een van de andere Gelderse Streken te ontdekken. Op de website van de Achterhoek vind je volop fiets-, trailrunning- en wandelroutes.

Meer lezen?

Disclaimer: ik maakte deze reis in samenwerking met Achterhoek Toerisme.