Fietsen langs de kust van Catalonië!

De mooiste kustlijn van Catalonië. Nee, van Spanje zelfs! Die vind je op de 20 kilometer zo tussen Tossa de Mar en Sant Feliú de Guixols. De weg loopt hier over de rotsen, hoog boven de zee. Iedere bocht is er wel weer een uitzichtpunt waar je je kan vergapen aan het spectaculaire uitzicht over zee. En laat ik deze tocht nu eens in het vooruitzicht hebben!

Fietsend van Girona naar de zee

Gisteren fietste ik al van Figueres naar Girona, nadat ik in Figueres het Dalí-museum bezocht. Vandaag en morgen gaat de tocht verder, richting zee. Want wat blijkt: op fietsafstand van Girona ligt misschien wel de mooiste kustlijn van Spanje! De route die ik fiets met fietseningirona.nl brengt me vandaag eerst van Girona naar Tossa de Mar, en hierna volg ik de kust tot aan Sant Feliú de Guixols.

Vanaf Girona volg ik de eerste 20 kilometer de Ruta del Carrilet. Dit is het oude smalspoor waar ooit een trein reed tussen Girona en San Feliú. Deze route is een van de Vías Verdes, ofwel de ‘Groene Paden’. Deze fiets- en wandelroutes zijn aangelegd langs de oude spoorlijnen die niet langer worden gebruikt en die door de Catalaanse provincie Girona lopen. Dat betekent grotendeels vlakke routes met flink wat viaducten en tunnels.

In het achterland van Girona fiets ik door een weids landschap vol glooiende heuvels. Soms kan ik de toppen van de Pyreneeën in de verte zien. Heerlijk toeren over onverharde paden en door kleine middeleeuwse dorpjes. Ook Llagostera ligt er gemoedelijk bij. Maar de kinderkopjes naar het hoogste punt van het dorp hebben moeite de steile klim te verhullen. Ik beklim de Torre de la Presó aan het Paca del Castell. Het is de oude gevangenistoren, een overblijfsel van de oude stadsmuren van Llagostera. Vanaf de top van de toren heb je een prachtig uitzicht over de omgeving.

Fietsen langs de kust van Catalonië

Na Llagostera fiets ik via een geasfalteerde weg over de heuvelrug. Dan duikt de Middellandse Zee op en zie ik het glinsterende blauwe zeewater in de verte. Na een lange afdaling kom ik aan in Tossa de Mar. Nederlands lijkt hier de voertaal en het is er ontzettend druk. Het blijft wel de Costa Brava. Slalommend fiets ik naar het kasteel van Tossa de Mar. Ik kijk ver uit over de baai vol badgasten en in de richting van de beloofde prachtige kustweg.

De mooiste kustweg van Catalonië

Na Tossa de Mar volg ik 20 kilometer lang de kustweg die over de rotsen slingert. Dit is echt de mooiste kustweg van Catalonië! Het lijkt wel of ik na iedere bocht een klein baaitje tussen de rotsen zie liggen. Overal zie je de kleine bordjes die je wijzen welk pad je moet nemen om af te dalen naar zee. Ik blijf hoog op de rotsen fietsen, maar ik kan het niet laten om bij ieder uitzichtpunt weer te stoppen. Ver onder me schittert de zee en rondom me de rauwe kustlijn.

Na de laatste kilometers kustweg kom ik uit in Sant Feliu de Guíxols. Ik fiets voorbij het oude Benedictijner klooster en richting het oude Shipwreck Rescue Shelter. Sant Feliu is een echte Catalaanse badplaats. Ook al ligt het aan de Costa Brava, echte massahotels zul je hier niet tegenkomen. De havenstad ligt aan een baai tussen de ruige rotsen en direct aan het stadsstrand. Maar het strandje Cala Maset, een minuut of 10 van het centrum, is volgens de locals pas echt de perfecte plek voor een verfrissende duik.

Snel stal ik mijn fiets bij Hotel Hostal del Sol, waar ik vanavond overnacht. Het zwembad is ook aanlokkelijk, maar eerst neem ik een duik in de Middellandse zee. Dat heb ik na het fietsen wel verdiend!

Over de boulevard

“Fiets je vandaag helemaal naar L’Escala? Eet dan maar wat extra.”, wordt me door het hotelpersoneel bij het ontbijt gezegd. Prompt word ik weer richting het ontbijtbuffet gedirigeerd. Gisteren werd ik al uitgehoord over de route die ik fiets. En mijn mountainbike werd meteen veilig gestald. Dat het een fietsvriendelijk hotel is, moge duidelijk zijn.

Ik ben vandaag vroeg opgestaan zodat ik voor het echt heet wordt weer op de fiets zit. Bij de supermarkt vlakbij het hotel heb ik nog wat eten gekocht en mijn bidons zijn weer gevuld. Het eerste deel van de route volg ik de boulevards van Sant Feliú, Platja d’Aro en Palamós. Ik ben niet de enige die de dag sportief begint. Op de boulevard wordt al fanatiek gefietst, gejogd en op het strand zie ik een paar yoga-groepjes. In de vroege ochtendzon fiets ik langs kleine barretjes waar de dag wordt gestart met een kopje koffie.

In Sant Antoni de Calonge moet ik kiezen. Ga ik het binnenland weer in, naar het kasteel van Calonge en naar Peratallada, het mooiste middeleeuwse dorp van de omgeving? Of blijf ik aan de kust en fiets ik via de haven van Palamós over de oude treinroute naar Callela de Palafrugell? Het wordt het eerste. De route brengt me weer naar een prachtige fietsroute. Nu ik weer wat het binnenland in ga wordt de route zo nu en dan wat meer heuvelachtig.

Een lint van Middeleeuwse dorpjes

Door pijnboombossen en over de inmiddels zo bekende onverharde wegen rijd ik door het Catalaanse binnenland. In de verte doemt Pals al op, een klein middeleeuws stadje hoog op een heuvel. De route brengt me naar het hoogste punt van het stadje, over slingerende wegen vol kinderkopjes. Eenmaal boven is het uitzicht over de omgeving prachtig. De uitgestrekte velden en bossen onder een dreigende lucht.

Na de hitte van de afgelopen dagen hangt er nu namelijk onweer in de lucht. Ik fiets langs een lint van middeleeuwse dorpjes: Fontclara, Palau-Sator, Ullastret, Casavells, Corca, Monells en Púbol. Voor Fontclara begint de lucht al te rommelen en wordt de omgeving in het donker gehuld. Net voor ik het dorp binnenfiets is de onweersbui midden boven me. Ik sprint naar het dorp en schuil in een verlaten schuur. Even snel als de onweersbui gekomen is, is hij ook weer weg.

Wanneer de zon weer doorbreekt is het tijd voor een tussenstop bij een cafeetje. De vaste cola en espresso worden voor mijn neus gezet terwijl ik het laatste deel van de route bekijk. Na Monells komen de klimkilometers van de dag: glooiend op en af met zo nu en dan wat steilere stukken. De weg brengt me naar Púbol waar het kasteel van Gala staat. Dit is het kasteel dat de kunstenaar Dáli bouwde voor zijn vrouw Gala.

Offroad naar L’Escala

Het laatste deel van de route brengt me offroad, en deels over een mountainbikeroute, naar L’Escala. Wanneer ik aankom bij het kustdorp hangt een dreigende wolkenlucht in de baai. Ik zoek een restaurant waar ik een menú del día kan eten, een late lunch om mijn fietstocht mee te finishen. Even later breekt de hel los: rollend onweer, hagelstenen vallen uit de lucht en je ziet bijna niets meer door de regen. Maar ik ben al binnen en de volgende dagen volgen nog meer van dit soort prachtige fietsroutes!

Vakantiefietsen in Girona

Wil jij ook fietsen langs de kust van Catalonië? Ga dan vakantiefietsen in Girona met fietseningirona.nl.  Tijdens een 5 of 7-daagse fietstocht ontdek je de landschappen rondom de stad Girona en de Costa Brava. Je fietst langs misschien wel een van de mooiste kustlijnen van Spanje, om vervolgens via Figueres weer terug naar Girona te fietsen. Een veelzijdige tocht, over zandpaden in de bossen, langs de grillige kustlijn, via verscholen watervallen, door middeleeuwse dorpjes en langs een aantal musea van Dali. Dit zijn drie etappes van deze tocht. Fiets je de hele ronde dan maakt dit echt een prachtreis!

Ik was in Girona op uitnodiging van  fietseningirona.nl. Ook mijn mooie Bianchi regelden zij voor me. De Nederlandse organisatie Fietsen in Girona organiseert fietsreizen, met bagagevervoer en -indien nodig- ook nog technische hulp onderweg. En omdat ze alle mooie plekjes in en om Girona kennen, zetten ze prachtige routes voor je uit! Ze kunnen ook een route van 1 dag regelen, bijvoorbeeld met een bezoekje aan het museum in Figueres en een prachtige fietsroute terug.