Overnachten in een Cabiner in Drenthe & prachtige wandelingen door de bossen

Met een rugzak op mijn rug wandel ik door de bossen van Drenthe. Om mij heen niets dan fluitende vogels, hoogveen en imposante bomen. Dan doemt midden in het bos een klein houten huisje op. Hier ga ik overnachten in een Cabiner: een natuurhuisje in Drenthe waar je zelf je water op moet pompen en hout moet hakken voor de houtkachel. Midden in de natuur, helemaal off grid!

Cabiner in Drenthe

Zaterdag aan het einde van de ochtend start mijn micro adventure op de parkeerplaats van Staatsbosbeheer in Elp. Samen met mijn vriend ga ik een weekendje wandelen door de bossen van Drenthe en overnachten in een Cabiner. Bij het gebouw van Staatsbosbeheer zie ik direct twee kasten met het Cabiner logo erop, hier moet een tas met onze bestelde maaltijden klaarliggen om mee te nemen. Helaas zijn de kasten ook allebei afgesloten met een cijferslot. Wat nu? Een appje naar Cabiner later heb ik gelukkig de code en haal ik mijn tas uit de kast. De tas is gevuld met groente en ontbijtspullen, eigenlijk net te veel om alles kwijt te kunnen in onze rugzakken. Er zit niets anders op dan het linnen tasje aan een van de rugzakken te knopen. Dat werkt ook prima.

Als de wandelschoenen gestrikt zijn gaan we op pad. Ik heb een gps-bestand gedownload maar bij het startpunt gris ik voor de zekerheid ook nog snel een kaart van de omgeving mee. Ik vouw de kaart open en zie dat er 8 Cabiners zijn, verspreid over het natuurgebied Hart van Drenthe. Dat belooft veel voor de wandeling die ons te wachten staat voor we bij de Cabiner zijn.

Door bos en hoogveen

De rust opzoeken, dat is wat ik vooral voor ogen had toen ik besloot dat we ons een weekendje zouden terugtrekken in een Cabiner. De eerste kilometer van de wandeling lukt dat nog niet helemaal. Rondom het meertje Ieberenplas is het nog best druk met wandelaars en fietsers. Maar hoe verder we het bos in lopen, hoe rustiger het wordt. Over een zandpad, met links loofbomen en rechts naaldbomen. De sparren staan keurig gelijnd in het bos. Waarschijnlijk is het bos gebruikt voor de houtproductie. Het contrast is prachtig, zeker als we uitkomen bij een wijd open veld met grijzige heide. Al is deze nog lang niet paars, het ziet er nu al indrukwekkend uit tegen de blauwe lucht.

Op een bankje genieten we even van de rust, voor we de vlakte oversteken. Hier laat de Drentse natuur zich echt van zijn beste kant zien. Een houten vlonderpad loopt dwars door het Grolloërveen. Het moerasachtige veengebied is vol leven. Een libel schiet voor ons langs en een felgroene kikker plonst het water in.

Wanneer we even later de bossen weer induiken kondigt een bord aan dat we nu de storingsvrije zone van Radio Sterrenwacht binnen lopen. We zetten onze telefoons op vliegtuigstand en lopen over smalle paden door het bos, dat steeds meer heldergroen kleurt. Nu zijn we echt off grid, besluit ik. We komen niemand meer tegen en worden alleen vergezeld door fluitende vogels in de bomen en kleine groene rupsen die aan glinsterende draden onder de takken hangen. Dan zien we tussen de bomen ineens het dak van de Cabiner opdoemen. Als je niet zou weten dat het houten huisje hier staat, zou je het waarschijnlijk voorbij lopen.

Wandeling of trektocht door Drenthe

Dat is ook precies de bedoeling van de Cabiners. Een trekkershuisje midden in de natuur, dat is gebouwd in samenwerking met Staatsbosbeheer, waar je even weg bent van alle drukte. Cabiner nummer 7 is dit, een ecologisch en zelfvoorzienend tiny house dat is gebouwd met zoveel mogelijk lokale materialen. Ontworpen om zo weinig mogelijk impact op de natuur achter te laten. Achter het huisje is de houtvoorraad en hier vinden we ook de sleutel. Ik stap het huisje binnen en zie dat het sober is ingericht, maar tegelijkertijd alles heeft wat je nodig hebt. Het zonnepaneel op het dak levert genoeg stroom om de lampen te laten branden en mijn telefoon op te laden via een USB lader. Er is een houtkachel waarop we later ook kunnen koken en water wordt met de hand uit de grond gepompt. Achter in het huisje zie ik de kleine badkamer, met een douche en een composttoilet.

Je gaat hier helemaal back to basic. Want het water pomp je zelf uit de grond en voor een warme douche moet je eerst de houtkachel nog opstoken. Koffie zet je ’s ochtends met een percolator op dezelfde kachel. Dat klinkt toch als een droom? Daarom boekte ik maanden geleden al dit huisje, niet wetende dat ik dit jaar praktisch al mijn reisplannen zou moeten annuleren. Daarom kijk ik nu nog veel meer uit naar dit weekend, even weg van alles. Tussen de huisjes maak je prachtige wandelingen. En ga je meerdere dagen op pad, dan kun je een trektocht maken door Drenthe, van Cabiner naar Cabiner, waarbij je iedere nacht op een andere prachtige plek slaapt.

Handen uit de mouwen

Ondertussen kan ik blijven genieten van deze unieke plek. De Cabiner heeft aan de voorzijde enorme ramen met uitzicht op een klein veenmeertje. Ik hoor een specht, hij kan nooit ver weg zijn. Volop vogels, die zich wel laten horen maar niet laten zien. Maar het is nu wel echt tijd om de handen uit de mouwen te steken. Naast de houtkachel ligt een een stapel droog hout en aan de muur hangt een bijl om zelf het aanmaakhout te kloven. Mijn vriend stroopt meteen zijn mouwen op en pakt de bijl om hout te hakken. Stiekem keek hij hier het meeste naar uit.

Ondertussen ontferm ik me over de waterpomp. Je moet een paar minuten pompen voor er genoeg waterdruk is om te kunnen douchen. Maar daarvoor moeten we toch echt even wachten tot het vuur in de kachel genoeg is opgestookt om het water in de leidingen te verwarmen.

Koken met een Dutch Oven

Als het hout eenmaal brandt, maak ik thee in de emaillen mokken die in de keuken aan een haakje hangen, en ga ik met een boek voor het huisje zitten. Het duurt wel even voor de houtkachel warm genoeg is om op te koken. Een uurtje later geloof ik het wel en por ik de kachel nog even op. Ik zet de gietijzeren Dutch Oven op de kachel en bedenk me wat ik kan koken met de lokale biologische ingrediënten die in het maaltijdpakket zitten. Het wordt een curry met kikkererwten en tofu. Het duurt even om in de gietijzeren pan op op het kacheltje te koken. Maar dat is dan ook de charme van overnachten in een Cabiner.

Onder een sterrenhemel

Inmiddels begint het langzaam te schemeren. Wat is het heerlijk om geen tv te hebben, geen buren en geen geluid. Ergens in de verte hoor ik misschien een paar auto’s, want zo diep in de natuur zitten we natuurlijk ook niet. Maar verder is er alleen maar uitzicht op een sterrenhemel en een goed boek binnen handbereik. Door de grote glazen gevel staren we naar de avondlucht.

’s Ochtends worden we met het opkomen van de zon al vroeg wakker. Langzaam ontwaakt ook de natuur om me heen. Vogels beginnen te fluiten. Ik draai me nog even om. Mijn vriend staat wel al op en stookt de kachel op om koffie te zetten. Ik giet kokend water over mijn havermout en eet wat yoghurt met fruit. Na een laatste kopje koffie veeg ik de hut nog even aan en trek ik de deur achter me dicht. We gaan weer op pad.

Tekst gaat verder onder de video

Voormalig Kamp Westerbork

Voor het huisje stippelen we eerst nog een route uit die via een omweg – want het is hier te mooi om de kortste weg te nemen – weer naar Staatsbosbeheer gaat. We besluiten via voormalig Kamp Westerbork te lopen. Eerst staan we een tijdje achter een gevlochten vogelscherm bij het Halkenbroek, tussen Hooghalen en Grolloo, waar veel vogels te zien moeten zijn. We zien een wulp, of is het een roerdomp? Zonder verrekijker is het lastig te zien. Maar blijf je hier even en heb je veel geduld, dan zou je zomaar een kievit of ijsvogel kunnen spotten. Even later hebben we wel geluk, wanneer een hinde tussen de bomen door rent.

Over wat een voormalige spoorlijn zou kunnen zijn lopen we naar Herinneringscentrum Kamp Westerbork. We lopen langs de oude barakken en de villa van de kampcommandant. Iets verder staat een wagon, waarmee tienduizenden Joden getransporteerd werden naar de kampen in het oosten van Europa. We staan stil bij het Nationaal Monument Westerbork, dat is ontworpen door een overlever van het kamp. De omhoog gekrulde rails laten de wanhoop zien van de mensen die hier vastgehouden werden.

Uitzichttoren en Radiosterrenwacht Westerbork

Stil lopen we verder naar de uitzichttoren, die een stuk verderop aan de rand van het bos staat. Het uitzichtpunt blijkt afgesloten, maar even verderop werpen we wel een blik op de Radiosterrenwacht Westerbork, een radiotelescoop die bestaat uit verschillende enorme antennes.

Door het Elper Noorderveld lopen we langzaam weer terug, over een oude kasseienweg – hoe mooi moet je hier ook wel niet kunnen gravelfietsen! – door bossen, over smalle paden tussen het Blanke Veen. Het veengebied is vernoemd naar het uitgebloeide veenpluis dat hier in juni alles wit kleurt. Maar ook nu groeit de veenpluis al volop, allemaal witte puntjes in het groene veen. Het is hier volop genieten van de heide en de vennen. De dichte bossen, zandpaden en de zompige grond.

Overnachten in een Cabiner in Drenthe

Wat was het een heerlijk weekend. Wandelen door één van de mooiste natuurgebieden in Drenthe. Je even terugtrekken in de natuur, een wandeling maken, zelf je eigen hout hakken en vervolgens je eten op een houtkachel klaarmaken. Overnachten in een Cabiner en ’s ochtends wakker worden met koffie die je stookt op diezelfde houtkachel. Even helemaal tot rust komen in je eigen Cabin in the woods.

Wil jij ook in een Cabiner overnachten? Boek jouw Cabiner trekking hier.