De zeeleeuwen van Santa Cruz

Wanneer we over de pier van Santa Cruz lopen hoor ik het kenmerkende geluid van de zeeleeuwen. Overal om mij heen. Maar we zijn over de pier tientallen meter de zee in gelopen. De kust tekent zich steeds kleiner af tegen de horizon terwijl het geluid van de zeeleeuwen steeds sterker wordt. Om ons heen visrestaurantjes en toeristische winkels. Maar geen zeeleeuwen. Waar zijn de zeeleeuwen van Santa Cruz?

De zeeleeuwen van Santa Cruz

Dan loop ik naar de witte houten balustrade en kijk omlaag. Daar zitten ze, tientallen bijeen. De grote en logge beesten verschansen zich op de houten stellages van de pier, een ruime meter boven de zee. Hoe komen ze daar terecht? Misschien hebben ze bij hoog water een rustige plek gezocht om in de zon te liggen. Het lijkt de enige verklaring.

Als een koning bezetten de zeeleeuwen hun plek nu, vervaarlijk kijkend naar hun buurman een meter verderop, en brullend als deze te dichtbij komt. Een pelikaan schrokt onverstoord een vis naar binnen.

Even verderop liggen nog meer zeeleeuwen bij elkaar op de aanlegsteiger. Op, onder, naast elkaar,  zoekend naar de beste plek in de zon. Brullend en bijtend wanneer een logge zeeleeuw gewoon over zijn metgezellen heen kruipt. Een ander maakt het te bont en wordt zonder pardoes de zee in geduwd.

Wij moeten alweer verder, over de Highway 1 naar San Francisco. De zeeleeuwen? Die zien eruit alsof ze nog even heerlijk blijven liggen. Geef ze eens ongelijk.

Meer weten over onze reis? Lees hier het verslag van onze ultieme roadtrip langs de Westkust van de USA. Heb jij de zeeleeuwen al eens op de houten stellages van de Santa Cruz Pier zien liggen?