Van Walcheren naar de Waddenzee, dag 1: fietsen van Vlissingen naar Zierikzee
Een paar weken geleden kreeg ik de fietsgids Fietsen van Walcheren naar de Waddenzee in handen. In deze fietsgids beschrijft Marica van der Meer een fietsroute van ruim 550 kilometer, die diagonaal door Nederland loopt. “Mooie route”, bedacht ik me, en niet lang daarna nam ik de trein naar Vlissingen, klaar om deze tocht zelf ook te fietsen. Midden in een hittegolf en met flink wat onweersbuien voorspeld, maar dat mocht de pret niet drukken. In een serie blogs lees je over de trajecten van deze fietsroute, met vandaag alles over fietsen van Vlissingen naar Zierikzee.
Van Vlissingen naar Zierikzee
Een paar weken nadat ik verhuisd ben, ga ik in alle nog niet uitgepakte verhuisdozen op zoek naar mijn fietstassen, mijn tent, en alle andere bikepackingspullen. Er staat een fietsvakantie op de planning! Een kleine week hang ik de fietstoerist uit, en fiets met de fietsreisgids Fietsen van Walcheren naar de Waddenzee in de hand langs sommige van de mooiste plekjes van Nederland. In de reisgids staan 16 etappes beschreven, maar ik voeg etappes samen zodat ik wat langere dagetappes krijg. De eerste dag houd ik de afstand beperkt, ik moet eerst nog een tijdje in de trein zitten én er is een hittegolf voorspeld.
Met uitzicht op de Westerschelde
Wanneer ik in Vlissingen uit de trein stap en op de fiets, heb ik uitzicht op de Westerschelde. Ik fiets eerst een stuk langs het water en stuit al snel op de Uncle Beach Memorial. Het monument bij de Oranjemolen vertelt het verhaal van de bezetting en bevrijding van de stad Vlissingen. In de Tweede Wereldoorlog was Vlissingen namelijk een strategische en dus zwaar verdedigde vesting aan de Schelde, omsingeld door bunkers, mijnen en een verdedigingsfront.
Ik kan nog langer de toerist uithangen, want even verderop stuit ik op een standbeeld van zeeheld Michiel de Ruyter. Vlissingen is dan ook zijn geboorteplaats. Niet veel later word ik er nog eens aan herinnerd dat de kust van Walcheren door de Duitse bezetter flink werd versterkt. Vlak voor Middelburg fiets ik langs een aantal van de 80 bunkers die nog over Walcheren verspreid liggen. Een breed fietspad slingert tussen de bunkers door.
Historisch Middelburg
Middelburg zelf was na Amsterdam de tweede handelsstad van de V.O.C., werd tijdelijk bisschopszetel en had eeuwen later veel te lijden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik neem een kijkje bij de gotische vensters, kleurrijke rood-witte luiken en, sierlijke torentjes van het laatgotische stadhuis van Middelburg. Ik neem de tijd om te lunchen en door de stad te wandelen, en fiets langs de Kloveniersdoelen en de Middelburgse Abdij. Wat is het zonovergoten Middelburg fijn om te verkennen! De komende dagen zal ik nog veel steden tegenkomen waarvan ik denk ‘waarom kom ik hier eigenlijk niet vaker?’.
Het mooie stadje Veere
Toch stap ik weer op de fiets, want ik heb nog een flink eind te gaan vandaag. In de zon fiets ik naar Veere, een klein en prachtig stadje vol historie aan het Veersemeer. Ik zet mijn fiets op slot en wandel langs het stadhuis van Veere, één van de meest iconische gebouwen van de stad, het museum in de Schotse Huizen, en natuurlijk de jachthaven.
Duingebied langs de Noordzee
Vanaf Vrouwenpolder fiets ik vervolgens een stuk door het duingebied langs de Noordzee, in de verte zie ik al de stormvloedkering over de Oosterschelde. Het is inmiddels goed warm, maar ik neem de tijd om te genieten van het Nationaal Park Oosterschelde. Al moet je om er echt veel van te zien, het water op gaan.
En dan ben ik er toch echt, de Oosterscheldekering met de Neeltje Jans. Toch machtig, om hier overheen te fietsen. De Oosterscheldekering is onderdeel van de Deltawerken. De 9 kilometer lange wegverbinding tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland kun je perfect fietsen, er is een aparte fietsstrook. Zo kun je onderweg nog een paar keer stoppen voor foto’s. Of kun je kijken of de grote schuiven kunt zien die bij zware storm gesloten kunnen worden, zodat het hoogwater niet de Oosterschelde binnen kan komen. Bijzonder is dat men heeft gekozen voor een open, beweegbare kering. Hierdoor is er nog steeds eb en vloed in de Oosterschelde en blijft het water zout. Hierdoor bleef het natuurgebied Oosterschelde intact.
Overstekend duin
Ik fiets door de duinen van Kop van Schouwen. ‘Let op! Overstekend duin’ waarschuwt een bord. Het is vooral opletten voor de hitte, het is inmiddels verzengend warm, en voor een ree die nét voor mijn fiets besluit over te steken. Maar wat is dit een mooi gebied om te fietsen en wandelen. Het fietspad golft over de open binnenduinen, je hebt hier toch best wat hoogtemeters. Zand stuift over het fietspad en tussen de bomen hoor ik dieren ritselen, zou het weer een ree zijn?
Verdronken dorpen
Niet veel later zie ik een toren opdoemen. De Plompe Toren blijkt het te zien, een toren die honderden jaren geleden het middelpunt van het dorp Koudekerke was. Het dorp is een van de verdronken dorpen in dit gebied, die verdwenen door toedoen van stormvloeden. Alleen de toren hield stand. Je kunt de toren beklimmen, als je het geluk hebt dat ‘ie opengesteld is. Dan heb je een weids uitzicht over de omgeving.
Dat uitkijken kan trouwens op meer plakken. Even later kom ik uit bij een uitkijktoren, van waar ik goed kan zien hoe de Watersnoodramp het landschap hier voorgoed veranderde. Toen de dijk doorbrak, in de nacht van 31 januari 1953, stroomde het water de polder Schouwen in. Vanaf die uitkijktoren zie ik in de verte nog het gat in de Zeedijk, dat bij de watersnood ontstond.
Wanneer ik weer op mijn fiets stap zie ik de Dikke Toren van Zierikzee opdoemen, en heb ik uitzicht op de witte Zeelandbrug. 75 kilometer na de start van mijn fietstocht kom ik uit bij Camping Zierikzee, waar ik mijn tent voor de nacht opzet. Ik kan niet wachten op wat ik de volgende fietsdagen allemaal ga zien en beleven.
Fietsen van Walcheren naar de Waddenzee
Deze fietsroute is beschreven door Marica van der Meer in de fietsreisgids Fietsen van Walcheren naar de Waddenzee. Van de provincie Zeeland voert de route via de Deltawerken naar Willemstad. Vervolgens Via de Biesbosch in Brabant en via kleine vestingstadjes van de Hollandse Waterlinie naar Nijmegen en Arnhem. Vanuit het dal van de Rijn bereik je het Nationale Park de Hoge Veluwe. En tot slot fiets je via verschillende Hanzesteden naar het Nationaal Park Weerribben-Wieden. Via het Friese Tjeukemeer en kleine Friese stadjes eindigt de route in Harlingen, bij de Waddenzee.
Voor ieder deel van de route zijn er tips voor overnachtingsadressen en is er interessante toeristische informatie over de regio. Marica interviewt ook enkele mensen die zij onderweg tegenkomt. Achter in het boek staan topografische kaarten. Fiets je liever met GPS, dan kun je een GPS track downloaden.
Wauw wat heb je al veel gezien op je eerste fietsdag! leuk dat je in mijn achtertuin hebt gefietst, allemaal bekende plekken zeg. Ik krijg ook zin om deze route te fietsen.
Wat leuk dat je deze fietstocht hebt gemaakt! Ik vind Middelburg echt een hele leuke stad. De Waddenzee staat nog altijd op mijn lijstje. Fijn om er zo een idee van te krijgen.
Leuk geschreven! Ik ben erg nieuwsgierig naar de rest van de tocht, heb je daar ook verslag van gemaakt? Ik kan het niet vinden op je website.
Ja, daar ben ik nu mee bezig, die blogs komen de komende dagen/weken online. Wil jij hem ook fietsen?
Mooi stukje geschiedenis ook langs dit deel van de route. En niet te erg tijdens een hittegolf denk ik: fietsen in Zeeland, volgens mij één van de koelste plekken van het land, haha.
Haha nou op deze dag niet geloof ik 🙂