‘Welkom bij de Sparkassen Münsterland Giro’ roept de speaker om. ‘Fünf, Vier, Drei, Zwei, Eins, Los!’ Het geluid van pedalen die inklikken, vrienden en familie langs de lijn die de laatste aanmoedigingen toeroepen en fietsers die dringen om als eerste over de startlijn te komen. De wedstrijd is gestart!
Mijn dag begint een paar uur eerder, om half 7 gaat mijn wekker al. Ik sta ingeschreven voor de Sparkassen Münsterland Giro, een Gran Fondo die jaarlijks in Münster wordt verreden. Dit jaar al voor de 15e keer. Om op tijd aan de start te kunnen staan overnachtte ik in een hotel net buiten Münster. En nu ben ik er klaar voor! Mijn kleding ligt klaar, de bidons zijn gevuld, en mijn fiets is gepoetst.
Wedstrijddag
Op de dag van de wedstrijd parkeer ik de auto in de parkeergarage Coesfelder Kreuz vlakbij de start van de wedstrijd. De parkeergarage is vandaag speciaal voor de fietsers geopend, je kunt hier gratis parkeren. Het krioelt er van de fietsers. Overal staan fietsen tegen de auto’s aan geleund. Deelnemers spelden hun startnummers op, kleden zich om of bereiden zich mentaal voor op de wedstrijd.
Ook voor mij is het tijd om mijn startnummer op te halen. Dit kun je ook de avond van tevoren doen, dan heb je ’s ochtends wat meer tijd over. (tip: al ligt Münster vlak bij Nederland, overnachten in een hotel in Münster is wel echt een aanrader!) En er is altijd een heel programma rondom de Münsterland Giro, dan is het leuk een dag van tevoren alvast in de stad te zijn om de sfeer te proeven en helemaal het gevoel van de wedstrijd mee te maken. Ik meld me bij de Mensa am Ring. Na het tonen van mijn qr-code en ID krijg ik mijn startnummers. Eentje die ik op mijn shirt kan spelden, een met een transponder voor aan de zadelpen van de fiets, en een voor aan het stuur.
Ik ben al veel te vroeg klaar met alle voorbereidingen en besluit alvast een kijkje te nemen bij de startlijn. Er zijn 3 afstanden, van 65, 95 en135 kilometer. Ik heb gekozen voor de 95 kilometer, dus ik kan de start van de 65-kilometergroep nog meemaken. Een half uur later is het mijn beurt. Iedereen is ingedeeld in startblokken, afhankelijk van de gemiddelde snelheid die je verwacht te halen. Ik wacht in mijn startblok tot het zover is.
Door het Münsterland
Omdat ik mijn gemiddelde snelheid behoudend had ingeschat bij inschrijving, start ik redelijk achteraan in de wedstrijd in blok E. De Sparkassen Münsterland Giro is namelijk echt een wedstrijd. Je moet een bepaalde minimumsnelheid halen, bij mij 28 kilometer per uur, anders word je uit de wedstrijd gehaald. Al snel blijkt dat ik me nergens zorgen over had hoeven maken. Veel van de andere deelnemers hebben hun snelheid misschien wat overschat. Ik start vooraan mijn startvak en haak aan bij de snelsten uit mijn groep, binnen 5 kilometer heb ik groep D ingehaald.
Hier vind ik een groepje dat een goede snelheid heeft. Dat is het fijne aan deze wedstrijd; je kunt alleen starten, maar je vindt altijd wel een groepje dat jouw snelheid rijdt. Zo hoef je de tocht niet helemaal in je eentje te fietsen. En in een groep fiets je uit de wind, dus ga je zonder moeite een stuk sneller. Redelijk snel zijn we Munster uit. Dan wordt het nog even spannend. Bij de eerste klim zie ik een paar deelnemers afstappen als het wat steiler wordt, dat gaat mij toch niet gebeuren!? Gelukkig blijken de beklimmingen erg mee te vallen. Ook als je geen klimmer bent, zijn ze heel goed te doen.
Iets later is er een verzorgingspost. Hier worden drankjes aangegeven, fruit en repen. Net als in de wedstrijd, dus je moet dit al fietsend aanpakken. Dat is nog lastig, vooral als je dit nog nooit gedaan hebt. Ik heb genoeg eten bij me, dus ik sla even over.
Regen en een prachtige route
Bij de start was er al gewaarschuwd: na 22 kilometer is er een omleiding. Oppassen! Waarvoor, dat verstond ik niet precies. Maar nu zie ik het. We fietsen over een klein weggetje en dat ligt vol modder. Ik houd hier wel van, ik fiets graag over onverharde wegen, maar mijn fiets komt wat slechter uit de strijd. Die is inmiddels flink vies geworden.
Het is namelijk behoorlijk regenachtig vandaag, maar dat mag de pret niet drukken. Iedere keer als ik door een dorpje rijd, word ik toegeroepen. Het lijkt alsof iedereen uit zijn huis is gekomen om langs de route te staan en de deelnemers aan te moedigen. Wauw, je krijgt hier echt energie van.
En wat ook ideaal is aan de Münsterland Giro; de hele route is afgezet. Vrijwilligers staan overal langs de weg om alle auto’s tegen te houden. Je hoeft je dus geen zorgen te maken om het verkeer. Het is genieten van het parcours. Er zitten wat klimmen in, maar die worden nooit echt steil. De afdalingen zijn breed en overzichtelijk. Door vrijwilligers wordt er gesignaleerd, dus je wordt gewaarschuwd voor scherpe bochten of gevaarlijke punten. Alleen de harde wind maakt het vandaag nog extra uitdagend. Heerlijk! Dit is een parcours voor mij! Langzaam haal ik steeds meer mensen in.
Over de finishlijn
Toch nog sneller dan verwacht komt de finish in zicht. Ik pers er nog een laatste sprint uit en dan kom ik over de finishlijn. Wat was dit leuk om te doen! Het voordeel is dat er sneller gereden wordt dan bij een toertocht: er wordt gekoerst, er vormen zich waaiers, mensen proberen vooruit te schuiven. Je hebt dus echt het wedstrijdgevoel. Maar het chaotische van wedstrijden, dat heb je niet. Een fijne middenweg.
Na de finish is het nog een paar kilometer fietsen naar de sport campus. Hier staan vrijwilligers al klaar met een (alcoholvrij) biertje, dat je op of rond de atletiekbaan van de campus op kunt drinken. Ik wacht op mijn vriend, hij heeft de lange afstand gefietst en finisht dus ook iets later. Maar wachten is hier geen straf. Ik haal mijn finisherstas op, en hier blijken een paar verse broodjes in te zitten. Ook ligt er fruit klaar, zijn er wc’s, warme douches. Ook kun je hier je tas afhalen die je gisteren of vanochtend hebt afgegeven, met een warm jasje en droge kleding erin. En wie deze heeft besteld kan een shirt en een medaille ophalen. Ik geniet nog even van de gezellige sfeer.
The day after
De dag na de Sparkassen Münsterland Giro ga ik meteen op zoek naar mijn uitslag. 19e blijk ik te zijn geworden, en 11e in mijn leeftijdsklasse. Niet verkeerd! En dan de foto’s. Tijdens de race worden er foto’s gemaakt. Duizenden zijn het er. Ik heb geen zin om die allemaal door te zoeken, maar gelukkig kan dit makkelijker. Ik upload het .gpx-bestand van mijn fietstocht en deze gegevens worden vergeleken met de gpx-data van de foto’s. Even later verschijnt er een rits foto’s op mijn scherm. Ik besluit meteen een foto-pakket te kopen. Een mooie herinnering aan een gave fietstocht! Volgend jaar weer?
Over Gran Fondo’s
Goed om te weten: Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je een product koopt of boeking maakt via een van deze links, ontvangt Avontuur op Reis een kleine commissie zónder extra kosten voor jou. Foto’s gemaakt door Sportograf.
Geef een reactie