Tips voor het lopen van de marathon van Athene!

Eerder schreef ik al over de marathon van Athene, een onvergetelijke ervaring! Vandaag wilde ik een tweede blogpost wijden aan de beste tips voor het lopen van de Athens Classic Marathon. Voor iedereen die wellicht in de toekomst ook aan deze wedstrijd wil deelnemen. Want al heb ik gezworen, met name zo rond het 30 kilometer punt, nooit meer een marathon te lopen en verklaarde ik iedereen die dit wel deed voor gek… het moment waarop ik de finish van de marathon haalde was zo magisch dat ik zeker ooit weer een marathon ga lopen!

Marathon van Athene

De Athens Classic Marathon, de Marathon van Athene, is niet zomaar een wedstrijd, zoals ik eerder al schreef. Je loopt er in het voetspoor van de goden. De wedstrijd start in Marathon, volgt de officiële marathonroute naar het centrum van Athene, om vervolgens te finishen in het ongelooflijke Panathinaikon stadion. Voor degenen die wel graag een beetje van deze ervaring willen meemaken, maar niet de heuvelachtige en loodzware 42 kilometer willen lopen, bestaan er ook een 5 en 10 kilometer wedstrijd die beiden starten en finishen in het Panathinaikon Stadion. Bijkomend voordeel is dat je een mooiere route loopt, dwars door het centrum van Athene.

De route van de Athens Classic Marathon zelf is behoorlijk uitdagend. De startlijn is in de buurt van de zee en de finish in het centrum van Athene op 110m boven de zeespiegel. Tijdens de route zijn er verschillende beklimmingen en afdalingen, waardoor het aantal hoogtemeters behoorlijk is. De marathon eindigt in het Panathinaikon Stadion dat is herbouwd voor de eerste moderne Olympische Spelen in 1896. Dit stadion ligt op dezelfde plaats waar de resten van een oud stadion werden opgegraven, dat werd gebruikt voor de originele Olympische Spelen in het oude Griekenland!

Inspiratie voor de huidige marathon is de legende van Pheidippides, de jonge Griek die in 490 voor Christus van Marathon naar Athene liep om het nieuws van de overwinning op het Perzische leger te brengen. De marathon is echter ook gewijd aan Gregoris Lambrakis, een Grieks atleet en lid van het Parlement die, na zijn politiek gemotiveerde moord in 1963, een nationaal symbool van democratie en sociale rechtvaardigheid werd.

De dagen voor de wedstrijd

Omdat ik reisde met loopreizen.nl waren de vlucht en het vervoer per touringcar vanaf het vliegveld geregeld en hoefde ik zelfs niet meer in te checken bij het hotel. Een georganiseerde reis boeken is geen must, maar het is wel erg fijn als alles al voor je geregeld is en jij je alleen druk hoeft te maken over de wedstrijd zelf.

Voorafgaand aan de wedstrijd had ik in Athene twee dagen slecht weer. Iets wat op zich niet verkeerd was omdat ik zo niet in de verleiding kwam de stad te gaan verkennen en waarschijnlijk té vermoeid zou raken door het slenteren door de stad. Wel bezocht ik de dag voor de wedstrijd de marathonexpo.

Marathonexpo

Neem hier ook de tijd voor; ik was een halve dag kwijt aan het ophalen van de startnummers bij de marathonexpo in het TaeKwonDo Indoor Hall & Exhibition Centre in Faliro. De expo is met de tram prima te bereiken, maar check vooraf wel even de tramnummers; de info die ik had gekregen klopte namelijk niet! Als je deze nog niet hebt gekregen haal je op de expo je OV-kaart op, zodat je op de wedstrijddag en de drie dagen ervoor en twee dagen erna gratis met het openbaar vervoer kunt reizen.

Een week voor de marathon ontvang je per mail je startnummer, waarmee je op de expo jouw shirt, wedstrijdinformatie en startnummer met timingchip ophaalt. Ook ontvang je hier de “kit bag”, een tas die je bij de start van de marathon inlevert en na de finish weer kan ophalen, en heb je de kans de laatste loopspullen te kopen bij de stands met hardloopkleding, -schoenen en -voeding. Vanwege het grote aantal internationale lopers wordt bijna alle informatie zowel in het Grieks als het Engels aangeboden.

De wedstrijddag

Naar de start:

Op de wedstrijddag vertrok ik na een licht ontbijt al vroeg richting de startlocatie in Marathon. Tussen 05:30 en 06:30 vertrokken shuttlebussen van de marathonorganisatie vanaf de metrostations “Fix” “Syntagma” “Evangelismos” en “Katechaki”. Er stonden voldoende bussen gereed, maar zorg toch dat je op tijd aanwezig bent. Na uiterlijk 06:45 rijden er geen bussen meer naar de start en worden ook veel wegen afgezet voor de marathon, zodat het ook met een taxi moeilijk is om bij de startlocatie te komen. In de bus zie je de zon langzaam over de bergen heen komen en kan je het parcours verkennen; de bus rijdt namelijk in tegengestelde richting over het marathonparcours.

Voor de start:

Aangekomen in Marathon lever je – maximaal een half uur voor de start, dus voor 08:30 – je “kit bag” in die je gekregen hebt bij de marathonexpo. Vergeet niet de sticker met je startnummer op de tas te plakken en lever deze bij de juiste truck in. De trucks zijn eenvoudig te herkennen omdat ze genummerd zijn op basis van de startnummers. En wat je allemaal in deze “kit bag” kan stoppen? Alle spullen die je na de finish nodig zou kunnen hebben; een flesje hersteldrank, warme en droge kleding, andere schoenen of slippers, bananen, repen of ander voedsel, je OV-kaart.

Bij aankomst in Marathon krijg je een poncho om niet te veel af te koelen. Je moet namelijk nog één a twee uur wachten tot de start en het is ’s ochtends nog vrij koud. Het is dus geen slecht idee om een oud set warme kleding mee te nemen die je vlak voor de start weggooit; zo blijf je warm en deze kleding wordt na de start verzameld en aan een goed doel geschonken. En neem ook een laatste bidon water of sportdrank mee om voldoende te drinken tot maximaal een half uur voor de start.

In het stadion van Marathon kan je als je wil nog een paar rondes inlopen, waarna iedereen naar de startvakken wordt gedirigeerd. Omdat ik eerder nog geen marathon had gelopen startte ik vrij achteraan, in blok 5 van de 8. Voordat de race start wordt vervolgens alle lopers gevraagd hun rechterarm omhoog te houden en de loperseed te reciteren.

De wedstrijd:

De eerste 200 meter na de start zijn hellend, waarna je een aantal kilometer iets bergaf loopt. Rond het 5-kilometer punt kom je voorbij de gedenkplaats van de slachtoffers van de slag bij Marathon. Hier is ook de eerste drankpost. De route gaat tot kilometer 12 wat op en af, heeft dan een paar redelijk vlakke kilometers waarna het klimmen start. Na het 17-kilometer punt volgt een steile afdaling waarna de route weer bergop gaat, met het steilste punt rond de 20km.

Door het Pikermi district en het stadje Pallini (27km – 28km) loop je overwegend bergop. Vervolgens wordt de route iets vlakker om het meest zware en moeilijke deel van de route, van Gerakas tot Stavros, rond de 30km tot 31km te hebben. Deze steile klim wordt gevolgd door een eveneens steile afdaling, die met vermoeide benen echter nog steeds pittig is. De laatste kilometers zijn overwegend vlak door de districten Chalandri en Cholargos, tot aan de finishlijn in het Panathinaikon Stadion.

Tijdens de wedstrijd wordt iedere kilometer gemarkeerd. Goed om te kijken of je op schema loopt, maar op een gegeven moment confronterend, wanneer je alleen nog maar denkt aan het halen van de finish die maar niet dichterbij wil komen. Na de eerste 5 km is er om iedere 2½ km een bevoorradingspost waar kleine flesjes water uitgereikt worden. Om de 5 km wordt ook sportdrank uitgereikt, en op bepaalde posten ook bananen en gelletjes. Bij de laatste verzorgingsposten is er zelfs cola te krijgen.

Om de twee a drie kilometer staan EHBO’ers langs de kant van de weg opgesteld, die blaren kunnen afplakken, verkoelingsspray op pijnlijke benen kunnen sprayen en bij wie de uitvallers zich verzamelen, om met een bus naar de finishlijn gebracht te worden. Ook staan hier veel lopers die bevangen zijn door de hitte en die te weinig gedronken hebben, of die blessures hebben gekregen en de wedstrijd niet kunnen uitlopen. Het parcours loopt geheel over asfalt, maar de weg is licht bollend en loopt naar de zijkanten af. Je hebt dus kans om één kuit, been of knie meer te belasten dan de ander, en hiernaast zijn er nogal wat gaten, putdeksels en slechte wegdelen.

Na de finish:

De route op zich is niet bijzonder, zeg maar gerust bij vlagen ontzettend saai; in feite loop je gewoon de doorgaande weg van Marathonas naar Athene. De finish in het Panathinaikon daarentegen is behoorlijk overweldigend, waar je wordt toegejuicht door talloze toeschouwers en je langzaam het oude stadion dichterbij ziet komen.

Hoewel het verleidelijk is direct op de grond te gaan liggen wanneer je over de finishlijn komt – al had ik op adrenaline nog wel een tijd door kunnen lopen – is het beter om verder te lopen. Je finisht bij de ingang van het stadion en vervolgens worden foto’s gemaakt, ontvang je de herdenkingsmedaille en zijn er voldoende flesjes water en sportdrank, sinaasappelsap, bananen, enzovoort aanwezig. Ook is hier de medische assistentie.

Zo’n 200 meter na de finish kan je op vertoon van je startnummer de “kit bag” ophalen bij de bagageruimte. De tassen liggen op volgorde van startnummer bij dezelfde bus als waar je deze hebt ingeleverd, waardoor je vrij snel je spullen krijgt. Met de ov-kaart kan je vervolgens terug naar je hotel reizen (denk er wel aan dat de tramhaltes dichtbij de finish zijn afgesloten voor de marathon!), maar ons hotel lag op 2 kilometer afstand dus ik ben gaan uitwandelen.

Must-sees na de marathon:

Ik bleef na de Marathon nog anderhalve dag in Athene waardoor ik de stad nog kon ontdekken. Voor een deel was dit vanuit een toeristische bus die een “sightseeing” tour maakte door de stad. Waar ik ooit gezworen had nooit van mijn leven in een dergelijke bus te stappen is het de dag na een marathon, met flink wat spierpijn, een aanrader. Al moet je wel in staat zijn de bus in te klauteren; voor niet-marathonlopers leverde het steeds hilarische uitzichten op als een loper weer het trapje van de bus op strompelde.

Maar wat moet je nu zeker bezoeken in Athene?

Akropolis – Akropolis betekent “hoge stad” en het is inderdaad een stad die vanaf een afgeplatte berg uitkijkt over Athene. Hier vind je de trots van de stad, het Parthenon gewijd aan de godin Athene, gebouwd tussen 447 en 438 v. Chr. in opdracht van Pericles. Maar ook de Propylaeën, de Nikètempel en het Erechtheion moet je bewonderen. Je hebt er een prachtig uitzicht over de stad, als je na de marathon de vele trappen nog op kan klimmen, in ieder geval. Op vertoon van je medaille van de marathon, of een inschrijfbewijs, krijg je 50% korting op de entreeprijs van 12euro.

Olympisch Stadion – Griekenland is de bakermat van de Olympische Spelen die werden gehouden het oude stadion van Athene, dat in 329 v. Chr. werd gebouwd. De resten van het stadion werden in 1870 blootgelegd bij opgravingen en in 1895 werd het stadion herbouwd voor de eerste moderne Olympische Spelen een jaar later. Iedere vier jaar wordt hier de Olympische vlam ontstoken om de reis te maken naar de huidige locatie van de Spelen. Hiernaast is het Panathinaikon Stadion het eindpunt van de legendarische Marathon van Athene.

Nationaal Archeologisch Museum – Mocht je er de tijd voor hebben, bezoek dan zeker het Nationaal Archeologisch Museum, hét belangrijkste museum van Griekenland dat tal van kunstwerken uit het Oude Griekenland herbergt. Je brengt er rustig een volle dag door, wanneer je de vondsten uit de koninklijke graven in Mycene bewondert, het Masker van Agamemnon, de beeldengroep van Aphrodite en Pan van Delos, of de Poseidon van Artemision.

Pláka en Monastiraki –Pláka, de oude volkswijk ingeklemd tussen de Acropolis en de Tempel van Zeus, is een pittoreske maar ook vrij toeristische wijk in het oude stadscentrum, met kronkelige straatjes met souvenirwinkeltjes en eetgelegenheden. Bezoek ook de verschillende musea en kerkjes in deze wijk. Monastiráki doet aan als een grote Oosterse bazaar. Chaotisch, druk, met veel winkeltjes en handelaren die hun koopwaar aanbieden.