Een stedentrip Girona: het hart van Catalonië

Girona is een elegante Spaanse stad die in tweeën wordt gesplitst door het kabbelende water van de Onya. In het water worden de kleurrijke huisjes weerspiegeld die aan weerszijden van het water staan. Ik ontdek dat Girona een stad is van koffie en fietsers. Vol gemoedelijke pleintjes en geplaveide steegjes, gotische kathedralen en eeuwenoude stadsmuren. Een stedentrip Girona, ik kan het je aanraden!

Een stedentrip Girona

Een week lang ben ik in Girona, in de regio Catalonië in Noord-Spanje. Ik ben er voornamelijk om te gaan wielrennen, want ik ontdekte eerder al dat dit de perfecte regio is om te trainen. Maar waar ik toen in de omgeving van Girona verbleef, zit ik nu midden in de stad. Ik word ’s ochtends gewekt met het gedreun van de kathedraal en kan urenlang in de straten van de kleurrijke Catalaanse stad ronddwalen, of op een terras van de Spaanse zon genieten.

Kathedraal van Girona

Ik besluit de stad te verkennen tijdens een wandeling door het historische centrum van Girona. De smalle, kronkelende straten brengen me al snel naar de elfde-eeuwse Kathedraal van Girona, een uniek voorbeeld van Catalaanse gotische architectuur. Hier begint mijn verkenningstocht van de stad. De imposante kathedraal prijkt hoog boven de andere bouwwerken van Girona uit. Alleen al de bijna 100 traptreden die je moet beklimmen om de kathedraal te betreden zijn indrukwekkend om te zien. Na het beklimmen van de trap sta ik voor de ingang en bewonder ik de façade.

Baños Árabes

Ik loop om de kathedraal heen en kom uit bij het Arabische badhuis van Girona. Wanneer ik voorbij de ingang een korte trap afdaal kom ik uit op een magische plek, die op dit moment helaas overspoeld wordt door drie luidruchtige Spaanse schoolklassen. Snel loop ik verder naar de andere ruimtes en keer pas terug als de schoolklassen verdwenen zijn. Dan pas zie ik echt de schoonheid van de plek.

Midden in de ruimte (het Apodyterium) staat een imposant achthoekig bad. De zuilen om het bad heen worden weerspiegeld in het water. Ik werp mijn hoofd in mijn nek en zie hoe het felle zonlicht door een gat in het dak naar binnen komt. In het verleden was het zwembad gevuld met regenwater dat van het dak was gehaald.

Wandeling over de stadsmuren

Vanaf de kathedraal en het badhuis is het slechts een korte wandeling naar de Jardins de la Francesa. Dit is een heerlijke plek om je even terug te trekken uit de drukte van de stad. Via de tuinen klim ik naar de Murallas ofwel de 60-meter hoge stadsmuur van Girona.

Delen van de middeleeuwse muren en torens werden in de late 19e eeuw vernietigd om de stad te laten uitbreiden. De delen die dit hebben overleefd zijn inmiddels gerestaureerd en het is nu mogelijk om over de muren te lopen en te genieten van het uitzicht over de stad en het omliggende landschap.

Een reeks trappen brengt me naar de stadsmuur. Het is op sommige plaatsen een flinke klim, zeker als je op de top van de torens wil staan en de wenteltrappen moet beklimmen, maar het uitzicht vanaf de muur en de torens is de moeite meer dan waard. Ik kan bijna de hele stad zien, inclusief de iconische kathedraal, met de besneeuwde toppen van de Pyreneeën duidelijk zichtbaar in de verte.

Gekleurde huizen aan de Onyar

Ik daal weer af en kom uit bij de rivier de Onyar, die dwars door de stad heen loopt. De prachtig gekleurde huizen die aan de rivier staan zijn het iconische beeld van Girona geworden. Je kan geen reisgids over Girona openslaan of je ziet een foto van deze ‘hangende huizen’. Ze zijn dan ook ontzettend fotogeniek en de weerspiegeling van de huizen in het water zorgen ervoor dat je hier flink wat foto’s maakt. Vooral rond het einde van de middag, als de zon de stad goud kleurt en de huizen echt tot leven brengt.

De huizen staan met hun rug naar de rivier toe, net als in Florence. De hangende huizen doen ook wel denken aan de Ponte Vecchio, waar de winkeltjes over de rand van de brug uitpuilen. Niet vreemd, dat ik hier aan denk: de huizen zijn in de 19e eeuw gebouwd naar Venetiaans model en hebben dus een echte Italiaanse flair.

Pont de Peixateries Velles

De stadsdelen aan beide zijden van de Onyar worden met elkaar verbonden door verschillende bruggen. De beste plek om mooie foto’s te maken van de gekleurde huizen aan de Onyar is op een van deze bruggen. Meest fotogeniek is misschien wel de Pont de Peixateries Velles. De rode stalen brug is ontworpen door dezelfde architect als die van de Eiffeltoren, Gustave Eiffel. Wanneer je op de brug staat, zie je de overeenkomsten.

Joodse wijk El Call

Achter de gekleurde huizen ligt El Call, de voormalige Joodse wijk. Dit is het oudste deel van de stad. Het is een wirwar van steegjes, mooie pleintjes en heel wat flink steile trappen. In de 15e eeuw werd de joodse gemeenschap, die zes eeuwen in deze wijk had geleefd, verbannen, en werd een deel van de wijk afgebroken.

Toch is hier een oud deel van de stad bewaard gebleven, en wanneer je hier rondstruint kom je terecht op de mooiste plekjes van de stad.

Ik loop door de smalle steegjes van de stad. Dan is het tijd voor nog één ding: koffie! Maar daarover in de volgende blog meer!

Is dit ook iets voor jou? Reistips voor Alicante buiten de gebaande paden.