Zonsopkomst boven Masada, Ein Gedi en drijven in de Dode Zee

Een schemerige gloed hangt om ons heen wanneer de eerste zonnestralen achter de horizon vandaan komen. Om ons heen krijgt de Masada citadel vorm en ver onder ons schittert de Dode Zee. Een van de meest bijzondere ervaringen in Israël was wel de beroemde zonsopgang met  uitzicht vanaf het Masada fort. Drijven in de Dode Zee, hiken in Ein Gedi Natural Park en het UNESCO Werelderfgoed van Masada Israël. Deze hoogtepunten van Israël mag je niet missen!

Excursie naar de Dode Zee en Masada

Een excursie naar de Dode Zee en Masada is een ervaring die je niet snel zal vergeten, hoe cliché het ook klinkt. Je moet er wel iets voor over hebben. Om half 3 ‘s ochtends gaat mijn wekker af en nog geen half uur later rijd ik in het donker over de snelweg. De weg van Jerusalem naar de Dode Zee voert dwars door de uitgestrekte Woestijn van Judea.

Om half 6 staan we aan de voet van het Masada fort. We hebben een uur de tijd om omhoog te lopen en de zonsopkomst te zien. Ik start mijn klim over het beroemde ‘Snake Path’. Het steile en rotsachtig pad dankt zijn naam aan het constante slingeren van het pad. Gelukkig niet aan slangen die onder je voeten vandaan kunnen schieten tussen de stenen, al weet je het nooit zeker. Ondertussen wordt het langzaam licht en zie ik in de verte de contouren van de Dode Zee, het woestijnlandschap en de bergen van Moab in Jordanië. Eenmaal boven is het adembenemende uitzicht met niets te vergelijken.

De onmetelijkheid van de woestijn

Hier, boven op de berg en tussen de ruïnes van het fort voel je de oneindige weidsheid van de woestijn en de grootsheid van deze ooit erg machtige citadel. Eeuwen aan verhalen drukken op je neer terwijl de eerste warme zonnestralen op je huid schijnen en een windvlaag stuiven woestijnzand met zich meeneemt.

Masada torent hoog boven de dorre woestijn uit. Vanaf de voet van de rotspartij lijkt het complex groot, maar aan de top is het immens. Het is een ruige natuurlijke vesting die uitkijkt over de woestijn van Judea en de Dode Zee. De citadel op de vierhonderd meter hoge rots werd gebouwd door Herodes, koning van Judea van 37 tot 4 voor Christus. Het was een paleiscomplex in de klassieke stijl van het vroege Romeinse Rijk. Volgens UNESCO is het een symbool van het oude koninkrijk van Israël, maar ook van de gewelddadige vernietiging ervan.

Rond het jaar 73 werd Masada belegerd door een Romeins legioen. De Romeinen bouwden hun kampen en vestingwerken om Masada heen, samen met een belegeringstoren met een stormram. Het nam meer dan een jaar in beslag en in die tijd konden de inwoners van Masada alleen maar hulpeloos toekijken, hopend op een redding die nooit zou komen. Liever dan zich overgeven aan de Romeinen pleegden ze massaal zelfmoord toen de Romeinse belegeraars uiteindelijk door hun verdediging braken. De Romeinen vond niets dan stilte toen ze de top bereikten.

Een paar uur dwaal ik door de archeologische ruïnes van Masada. Je kijkt 360 graden uit over het okerkleurige landschap. De Dode Zee schittert onder een zinderende zon. Het enige wat je hoort is de wind. Het landschap is niet in woorden onder te brengen en niet te vangen in een foto.

Tip! Lees hier over 4 plekken die je niet mag missen op de Golan Hoogvlakte.

Hiken in het Ein Gedi Natuurreservaat

Vanaf Masada rijden we door naar Ein Gedi, een prachtige oase in de Woestijn van Judea. Ein Gedi werd in 1972 uitgeroepen tot een beschermd gebied en het is een van de bekendere natuurparken in Israël. Het is er prachtig. Er zijn verschillende wandelroutes uitgezet door de groene natuur, een schril contrast met de woestijn eromheen. In het park klim je een rotslandschap omhoog en onderweg vind je verkoeling in de watervallen en beekjes die door de bergen stromen.

Ein Gedi ligt midden in de woestijn, aan de oever van de Dode Zee en aan de voet van majestueuze bergen en rotspartijen. De riviertjes Nahal David en Nahal Aroegot lopen door het park en in het ravijn bevinden zich een aantal bronnen. Watervallen hebben kleine meertjes gevormd die heerlijk verkoeling bieden.

Lopend door het park kom je steenbokken tegen die in kleine groepen over de rotsen klimmen. Ook klipdassen zie je er volop, vaak in kleine groepen. Soms komt er eentje nieuwsgierig naar je toe gelopen. Ze zeggen dat er ook hyena’s, bergwolven en zelfs een luipaard leven. Al komen deze laatste volgens de gids alleen in de rust van de nacht tevoorschijn. En het luipaard, het laatste wilde luipaard van Israël, is overigens wel voorzien van een zendertje zodat na te gaan is waar het dier zich ophoudt.

​Ein Gedi bevat ook archeologische overblijfselen van haar eerste bewoners, die de oase meer dan 5000 jaar geleden ontdekten. Ein Gedi wordt al in Tenach vermeld. David nam zijn toevlucht hier in de rotsen toen hij werd vervolgd door koning Saul.

Drijven in de Dode Zee in Israël

Na weer een klein half uur rijden komen we aan bij de Dode Zee, met 430 meter onder zeeniveau het laagst gelegen meer op aarde. Ten noorden van het meer ligt de vruchtbare Jordaanvallei, in het oosten liggen de bergen van het Bijbelse koninkrijk Moab, in het zuiden ligt de Wadi Araba en in het westen liggen de heuvels van Jeruzalem. De Dode Zee ligt precies op de grens tussen Jordanië, de Westelijke Jordaanoever (deel van Palestina) en Israël.

Eigenlijk is de dode zee helemaal geen zee, maar een gigantisch meer. Op de rotsen aan de oever zie je dikke plakken zout liggen. “Dat komt”, zo verzuchtte de chauffeur al eerder, “omdat de waterspiegel snel daalt en het water sneller verdampt dan het binnen stroomt. Ook de landbouw en de industrie onttrekken water aan het meer. Nog een paar decennia en dan is al het water verdwenen en rest er niets dan een grote kuil met zout.”

Omdat het binnenstromende water zo snel verdampt is er een ontzettend hoge concentratie aan zout en mineralen in het meer. Hierdoor is er praktisch geen leven in de Dode Zee. De zoutconcentratie zorgt er ook voor dat zwemmen in het meer lastig is, maar je wel zonder moeite boven water blijft drijven.

Ik loop het water in en laat me langzaam achterover zakken. Je voelt je gewichtloos. Het blijft een onwerkelijk gevoel. Voorzichtig bewegend om geen zout water in mijn ogen te krijgen, probeer ik te bewegen. Het water voelt olieachtig. De mineralen en kristallen van de Dode Zee schijnen helend te zijn en dus zie je heel wat mensen zichzelf fanatiek inwrijven met de mineraalrijke -en stinkende- modder van de Dode Zee. Wanneer de modder is opgedroogd spoel je het van je af in de Dode Zee.

Over de Dode Zee wordt gezegd dat het fantastisch is, maar tegelijkertijd ook het meest overgewaardeerde stukje Israël. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Het is bijzonder je achterover te laten zakken en te dobberen in de zee. Na een half uur heb je het wel weer gezien. Maar toch… Je moet het meegemaakt hebben.

Drijvend in het zoute water laat ik de indrukken van vanochtend bezinken. Ik was er al voor gewaarschuwd: de zonsopgang boven Masada en een bezoek aan de citadel is met niets te vergelijken. Foto’s die ik ervan zag verbleken bij het werkelijke uitzicht. Het laat je sprakeloos achter. Dit was misschien wel het hoogtepunt van mijn reis door Israël.

Masada Sunrise, Ein Gedi en Dode Zee Tour

Ik maakte de Masada Sunrise, Ein Gedi, and Dead Sea Tour met Abraham Tours. De excursie kost 252 NIS per persoon, omgerekend 54 euro. Dit is exclusief de entree van Masada (29NIS) en Ein Gedi (29 NIS). Een bus brengt je vanaf Jerusalem of Tel Aviv naar Masada, Ein Gedi en de Dode Zee, waardoor je deze eenvoudig in één dag kan bezoeken. Deze blog is ontstaan in samenwerking met Abraham Tours en Abraham Hostels (een goed plek om te overnachten in Israël).

Ook interessant om te lezen:

• Hoogtepunten van Israël: de 11 beste redenen om Israël te bezoeken
• Een wandeling door de prachtige Oude Stad van Jeruzalem
• De Westbank vanuit Jeruzalem: reizen door Palestina
• UNESCO werelderfgoed in Palestina: de Geboortekerk in Bethlehem
• Overnachten in Israël bij Abraham Hostels
• Wat te doen in Tel Aviv!
• UNESCO in Israël; de witte stad van Tel Aviv
• Biken over de boulevard: op de fiets door Tel Aviv!

En ook een aanrader