Via bergbeklimmersdorp Johnsbach wandel ik naar de Heßhütte aan de voet van de Hochtor. De tweede etappe van de Gesäuse Huttentocht in Oostenrijk ga ik de hoogte in! En ondanks de mist en het gure weer, is het een prachtetappe.
Reebok
Ik draai me om en werp een laatste blik op de Mödlingerhütte. De hut heeft een prachtige ligging, zo tegen de hoge bergpieken aan. Helaas is het vandaag zo mistig dat ik hiervan niets kan zien. Ik volg mijn man, die al de eerste stappen heeft gezet op het wandelpad, in oostelijke richting, naar het bergbeklimmersdorp Johnsbach. Een kilometer of 5 slingert het smalle bospad tussen de bomen door. Net zoals alle andere dagen tijdens deze huttentocht moet ik de eerste uren flink afdalen.
In mijn ooghoek zie ik iets bewegen. Ik stop, om iets beter te kijken. Is het een ree, of een hert misschien? Trots staat hij tussen de bomen, zijn witte kop is goed zichtbaar. Een reebok! Iets later scharrelt een bijna zwarte eekhoorn tussen de bomen. Ik kijk mijn ogen uit, als je stil bent en goed kijkt zijn er volop dieren. Dat is het voordeel van vroeg op pad gaan.
Johnsbach
Veel verder dan een paar meter kun je overigens niet kijken. Er hangen overal mistflarden. Vervelend, want de route staat echt niet overal goed aangegeven. Gelukkig heb ik mijn gps bij me. Ik volg de digitale route tot in het dal. Het Johnsbacher Bergsteigerfriedhof heeft hier de twijfelachtige eer Oostenrijks grootste bergbeklimmersbegraafplaats te zijn. Hier liggen de bergbeklimmers begraven die stierven in het Gesause-gebergte.
Johnsbach zelf is een klein gehucht. Een paar huizen en een gasthof. In veel hutten is het ruhetag, rustdag. Maar gelukkig kunnen we hier toch lunchen. Met een beetje tegenzin gaan we na een uurtje weer op pad. Dan maakt de weg een scherpe bocht naar links de bergen in. Het hoogteprofiel op mijn telefoon kleurt dieprood. Dat wordt klauteren dus!
Dit is echt een pittig stuk, blijkt al snel. Het smalle pad gaat de bossen in. Over rotsen, glibberige boomwortels, zo nu en dan zak ik diep weg in de modder. Maar uiteindelijk maken de bomen plaats voor een mooi uitzicht op een waterval. Een steil gravelpad volgt. Het pad wordt “Zach´n Schuach” genoemd, zo leer ik later. Hier voel ik mijn benen wel. Na een tijdje wordt het terrein vlakker en loop ik door de lariksbossen en over een bergweide.
Marmotten op de Hochtor
Langzaam worden bomen spaarzamer en op een gegeven moment zie ik niets dan rotsen om me heen. Zo in de mist ziet het er onheilspellend uit. Op een rotsig stuk zie ik de eerste marmotten wegschieten. Volgens mijn gps moet ik minder dan 100 meter van de hut af zijn, maar er is amper iets te zien. Dan doemt de Hesshütte (1.699 m) ineens op aan de voet van de rotswanden van de Hochtor, met 2369 m de hoogste berg van de Ennstaler Alpen. Tijd voor een alcoholvrij bier en een holundersaft met soda.
Ik heb het idee dat we laat binnen zijn, maar terwijl het langzaam donker wordt komt wandelaar na wandelaar binnendruppelen. De route over de rotsen moet toch flink spannend zijn, zo in het donker. Een douche is hier niet, en de slaapzalen zijn simpel, dunne matrassen met tussenschotten. Maar slapen doe ik prima na deze wandeldag. Ik laat me op mijn bed vallen in de slaapzaal. Morgen weer een wandeldag!
Gesäuse Huttentocht
In 7 dagen wandel ik van berghut naar berghut tijdens de Gesäuse Hüttenrunde ofwel Gesäuse Huttentocht in de Oostenrijkse Steiermark. De trail begint en eindigt in Admont. Door de ongerepte natuur en over bergpaden, wandel ik langs wilde rivieren en over almweiden, met uitzicht op de legendarische bergtoppen van de Ennstaler Alpen. ’s Avonds overnacht ik in traditionele berghutten. Ik ontdek het Nationaal Park Gesäuse in de Steiermark in Oostenrijk. Lees alles over de Gesäuse Hüttenrunde: een spectaculaire huttentocht voor de meer ervaren bergwandelaar. Ik boekte een georganiseerde wandelreis bij Ecktiv.
Gesäuse huttentocht etappe 2: Mödlinger Hütte – Hesshütte, 3:45 uur wandelen (zonder pauzes), afstand ca. 13,2 km, ↑950 m, ↓770 m. Overnachting bij de Hesshütte.
Gesäuse Huttentocht etappes:
Etappe 1: van Admont naar de Mödlinger Hütte
Etappe 2: Mödlingerhütte naar de Heßhütte
Etappe 3: Heßhütte naar de Ennstaler Hütte
Etappe 4: Ennstalerhütte naar de Haindlkarhütte
Etappe 5: rustig wandelen en genieten op het terras
Etappe 6: Admonter Haus naar het Rohrauerhaus
Etappe 7: wandelen van het Rohrauerhaus naar Admont
Wat een mooie etappe, ook al hangt de bewolking laag. Dat heeft ergens ook wel weer wat, ik vind de foto met het kerkje heel mooi. En tof dat je een reebok zag!
Leuk, weer een nieuw wandelverslag! Die doorkijkjes bij Johnsbach zien er echt heel mooi uit. En wandelen over die berg in de mist heeft wel iets mysterieus. Ik ben benieuwd naar je volgende verslagen 🙂
Die zijn lekker in de zon!
Ziet er fantastisch uit! En ik zie dat ik hier afgelopen zomer dus in de buurt was. Ik vierde namelijk vakantie in Steiermark, maar ben voornamelijk in de buurt van onze accommodatie gaan wandelen. Het plan is om volgend jaar terug te gaan, dus je blog sla ik op.
Het is echt een prachtomgeving om te wandelen. In dit gebied zijn ook verschillende kortere tochten. Je kunt prima vanuit het dal naar en van deze hutten lopen en na de lunch weer afdalen.
Oh wauw, dit lijkt me echt geweldig om te doen! Ik heb nog nooit een huttentocht gelopen maar wil het wel heel graag nog eens doen dus ik bewaar deze even! Prachtig landschap!
Leuk om te horen!
Superleuk dat je je lezers in je verslagen zo gedetailleerd mee neemt in jouw huttentocht. Je maakt me echt enthousiast om dit ook ooit te gaan doen!
Dat zou ik zeker een keer doen!
Wat een mooie etappe en heel gaaf dat je ook een reebok en een zwarte eekhoorn hebt gezien! Zo leuk dan ook leuk om weer over deze toch te lezen
En de volgende etappes zijn nog leuker om over te lezen 😉
Wat leuk om je huttentocht te lezen, ik zou zo meewandelen als ik kon! Mooie foto’s ook! 🔥