Van het eeuwenoude Benedictijner klooster in Admont klim ik richting de bergtoppen. Door dichte lariksbossen, door drooggevallen rivierbeddingen en groene alpenweiden. Tot ik aan de voet sta van de wilde bergketen Reichenstein. Hier wacht de warme houtkachel van de Mödlinger Hütte op me. De eerste etappe van de Gesäuse Hüttentocht!
De Gesäuse Huttentocht is een pittige langeafstandswandeling in Oostenrijk, om precies te zijn in de Steiermark. Nadat ik eerst een weekje ging wielrennen in Viehhofen en de Eisriesenwelt in Werfen bezocht, wandel ik nu van berghut naar berghut. Ik start in het dorpje Admont, bij het eeuwenoude Benedictijner klooster (Stift Admont). Het klooster herbergt de oudste kloosterbibliotheek van de wereld. Een bezoek waard, maar toch loop ik er voorbij. Ik kan namelijk niet wachten om te beginnen aan de huttenronde, die ik samen met mijn man loop.
Een missende wandelkaart
Bij het hotel is het die ochtend nog even stressen. De receptioniste kan de routekaart die de Oostenrijkse organisatie bij de receptie heeft achtergelaten nergens vinden. Het is zondag, dus het Tourismusverband Gesäuse is gesloten en de reisorganisatie niet bereikbaar. Gelukkig heb ik mijn fiets-gps bij me, dus ik zoek online snel nog de gps-bestanden van de wandeling op en download ze naar mijn Wahoo. Voor de zekerheid sla ik ze ook nog op in de Komoot app op mijn telefoon.
Het is jammer dat ik niet een weekje ‘ouderwets’ met een kaart kan lopen, maar nu kan ik in ieder geval niet verdwalen. Wanneer later in de week blijkt dat de route niet overal goed staat aangegeven, denk ik hier nog vaak aan terug. Wat een geluk dat ik mijn Wahoo bij me had!
Maar terug naar de route. Al snel loop ik over een verharde weg de stad uit, terwijl ik in de verte Schloss Röthelstein zie. Ook dit kasteel laat ik aan me voorbij gaan trouwens, want de route gaat verder door het bos, langs een snelstromend beekje en over rustige gravelpaden. Inmiddels is het flink gaan regenen, de voorspellingen voor vandaag waren al niet zo goed. Snel trek ik mijn regenjas aan en klim verder omhoog. Er zitten flink steile stukken in de route vandaag, maar nu valt het nog mee dus ik stap flink door.
Paarden in de weide
Het is rustig op het wandelpad en de herfst laat zich langzaam zien. Sommige bladeren beginnen al te verkleuren. Dan is het ondanks de gps van de route toch nog even puzzelen. De gps stuurt me genadeloos recht omlaag de rivierbedding in. Vier andere wandelaars die een stukje voor me lopen kijken ook vertwijfeld om zich heen. Die lopen vast dezelfde route. Op Komoot vind ik een alternatieve route en ik steek de weg over richting Kaiserau.
Terwijl de regen blijft stromen loop ik over een groene weide waar een kudde koeien bij elkaar schuilt. Lekker warm dicht bij elkaar. Even verderop komt een kudde paarden mijn kant op gegaloppeerd. Achter een hek, dat wel. Ze zijn net zo nieuwsgierig als de koeien.
Klimmen en klauteren
Hierna begint het klimmen door het groene bos, en even later klauteren door een bijna droogstaande rivierbedding. Inmiddels zijn de mist en de wolken wat weggetrokken en heb ik een ongelofelijk uitzicht op de ruige bergen. Niet veel later nestel ik me op een bankje in de Klinkehütte (1.504 m) waar een typisch Oostenrijkse lunch op me wacht: lekker warme Frittatensuppe. Even bijkomen van het wandelen in de regen, terwijl ik door het raam kan zien dat de zon ook langzaam zijn intrede doet. Volgens de voorspellingen heb ik nu de ergste regen wel gehad.
Na de lunch kan ik even uitrusten tijdens de korte afdaling naar de Flitzengraben over een grindweg die na ongeveer 30 minuten overgaat in een mooi wandelpad. Dit vind ik een leuk stuk om te wandelen! Over stenen klauteren, door riviertjes heen, over smalle bospaden waar de eerste paddestoelen zich al laten zien. De herfst begint zijn intrede te doen. Vanaf hier zouden de machtige bergtoppen om mij heen steeds meer zichtbaar moeten worden, maar het is helaas te bewolkt. Even later klauter ik door een met puin bedekte beekbedding. Het is even zoeken naar de markeringen aan de overkant.
Onweer
De laatste kilometers zijn pittig. Het bospad buigt naar links af en hoewel het geen twee kilometer lopen meer is naar de hut, staat er toch nog 2 uur 15 minuten op de borden. Dan moet het een pittige route zijn. En dat klopt! Het pad gaat flink steil omhoog, over kronkelende paden. Dat voel ik wel in mijn benen. Inmiddels rommelt het wat in de verte. Onweer! En dan kan het in de bergen snel gaan. Ik geniet dus nog even van het uitzicht maar loop dan snel verder door laag struikgewas en dichte bossen.
Dan komt de Mödlinger Hütte op de Treffneralm tevoorschijn in de mist, op 1523 meter hoogte. Binnen is het lekker warm, en is er een warme douche. De hut heeft slaapzalen maar omdat het nu zo rustig is, hebben we een kamer voor onszelf. Inmiddels spookt het buiten. De wind giert om de berghut en het regent flink. Ik ben net op tijd binnen. Terwijl ik wacht op de vier wandelaar die nog onderweg zijn, rinkelt er een telefoon in de hut. Vanuit het dak wordt er geïnformeerd of bij de hut nog alles helemaal in orde is? In Admont heeft het vreselijk gehageld! “Ja hoor” , is het nuchtere antwoord van eigenaresse Annabell, “de hut staat hier al 100 jaar en gaat geen kant meer op.” Ik ben blij dat ik lekker warm binnen zit, maar hoop toch wel op wat meer zon voor de rest van de week.
Gesäuse Huttentocht
In 7 dagen wandel ik van berghut naar berghut tijdens de Gesäuse Hüttenrunde ofwel Gesäuse Huttentocht in de Oostenrijkse Steiermark. De trail begint en eindigt in Admont. Door de ongerepte natuur en over bergpaden, wandel ik langs wilde rivieren en over almweiden, met uitzicht op de legendarische bergtoppen van de Ennstaler Alpen. ’s Avonds overnacht ik in traditionele berghutten. Ik ontdek het Nationaal Park Gesäuse in de Steiermark in Oostenrijk. Lees alles over de Gesäuse Hüttenrunde: een spectaculaire huttentocht voor de meer ervaren bergwandelaar. Boek de Huttentocht Gesäuse op ECKTIV.
Gesäuse huttentocht etappe 1: Admont – Mödlinger Hütte, 3:45 uur wandelen (zonder pauzes), afstand ca. 14,4 km, ↑1237 m, ↓360 m. Overnachting bij de Mödlinger Hütte.
Gesäuse Huttentocht etappes:
Etappe 1: van Admont naar de Mödlinger Hütte
Etappe 2: Mödlingerhütte naar de Heßhütte
Etappe 3: Heßhütte naar de Ennstaler Hütte
Etappe 4: Ennstalerhütte naar de Haindlkarhütte
Etappe 5: rustig wandelen en genieten op het terras
Etappe 6: Admonter Haus naar het Rohrauerhaus
Etappe 7: wandelen van het Rohrauerhaus naar Admont
Ondanks de regen en de onweer ziet het er echt spectaculair uit! Ik merk dat ik steeds meer op zoek naar wandelingen in Europa en dit lijkt me wel een mooie! Dank voor de tip!
Ik kwam in Oostenrijk veel mooie wandelingen tegen, dus ik ga nog wel een keer terug. (of een paar keer)
Jammer dat je niet met de kaart kon lopen, maar erg fijn dat door de moderne techniek je eigenlijk altijd en overal vrij makkelijk weet waar je bent en een route kan lopen. Deze wandeling lijkt me heel mooi, met al die “wilde” natuur, maar ook pittig. Voorlopig houden wij het met de kids bij eendaagse wandelingen. 🙂
Ja, ik vind met gps lopen ook ideaal hoor! Al vind ik het zo nu en dan wel leuk om met kaart en kompas op pad te gaan. De route zou ik met jongere kinderen ook niet lopen, dit was een redelijk makkelijke dag en er is onderweg niet altijd horeca, of zelfs waterpunten. Maar dat maakt dat je wel extra blij bent met je berghut-zonder-luxe aan het einde van de dag,
Leuk om te lezen! Ook ik wil ooit een meerdaagse huttentocht lopen, dus ik ga jouw avonturen met veel plezier lezen!