Gesäuse Huttentocht etappe 5: rustig wandelen en genieten op het terras
’s Ochtends werp ik een blik op de routebeschrijving. Vandaag wordt een rustige dag. Eerst afdalen vanaf de Haindlkarhütte en hierna kort klimmen naar het Admonter Haus. Mooi, want dan heb ik daar volop tijd om van een van de mooiste uitzichtpunten in de omgeving van Admont te genieten.
Afdalen door de wolken
Halverwege deze etappe wacht mijn vriend en mij een rit van een klein kwartier met een shuttle. Fijn, want zo kunnen we een lange en saaie asfaltweg overslaan. Voor het zover is moet ik er eerst nog wel achter komen waar de shuttle vertrekt; de verschillende routebeschrijvingen spreken elkaar tegen.
Ik besluit eerst maar af te dalen, ik zie straks wel waar ik moet zijn. Het is een flink technische afdaling, over de rotsblokken waar ik gisteren omhoog klauterde. Nu spring ik van steen naar steen, achter mijn vriend aan die snel afdaalt. Ik heb ergens toch een markering gemist, bedenk ik me als het wel heel pittig klauteren wordt. Goed opletten dus, al neem ik ook de tijd om zo nu en dan stil te staan. Terwijl ik de 550 hoogtemeters afdaal zie ik hoe de wolken langzaam omhoog schuiven vanuit het dal. Prachtig!
Over de bergweide
Eenmaal in het dal heb ik weer telefoonbereik en waag ik een paar telefoontjes aan het uitzoeken waar ik moet wachten op de shuttle. Gelukkig rijdt er al snel een taxi de parkeerplaats op. Een kwartier later zet de chauffeur ons af aan de voet van een breed gravelpad. Hier start de klim van de Buchauer Sattel via de Grabneralm naar het Admonter Haus.
Zigzaggen door het bos
Terwijl ik het pad 636 volg gaat de bergweide langzaam over in een bos, waar ik over een brede bosweg loop dat zigzaggend de berg omhoog gaat, en zo nu en dan wat stukken afsteek over smalle bospaden. Het is hier redelijk druk met dagjesmensen. Ik ben het bijna niet meer gewend, met de rust die ik de afgelopen dagen tijdens deze huttentocht had. Deze mensen gaan trouwens niet voor niets naar boven. De Grabneralm is een heerlijke lunchplek en als je wat verfrissing nodig hebt voor de laatste beklimming naar het Admonter Haus, ben je hier aan het juiste adres!
Op het terras van de Grabneralm
Rond de berghut Grabneralm scharrelen koeien, schapen en witte geitjes. Hier kan ik wel uren blijven, bedenk ik me. Een goede reden om nog een drankje en een Brettljause te bestellen. Ken je dit? Het is een flinke broodmaaltijd, waarbij een houten plank vol wordt gelegd met verschillende soorten kaas, vlees en groenten. Een echte wandelaarslunch.
Wanneer ik me los kan trekken van het terras, wacht het laatste stuk van de klim op me. Het lijkt niet zo ver, een kilometer, anderhalf misschien. Toch blijkt ook hier het venijn in de staart te zitten, met een steile klim onder de rotsen van de Admonter Warte. Maar dan komt ook vandaag weer de eindbestemming in zicht: het Admonter Haus. Op 1.723 m boven zeeniveau is dit het hoogste toevluchtsoord van de Gesäuse. En de routebeschrijving heeft niet gelogen: je hebt het beste uitzicht op de omgeving van Admont!
Hoe afgelegen wil je het hebben
Ondanks de pittige klim, hebben heel wat wandelaars de tocht gemaakt. De meeste van hen zitten binnen in de hut aan hun zoveelste wijntje, aan de lege flessen te zien wordt het een zware afdaling. Ik geniet ondertussen van een heerlijk wijntje op het terras, met een prachtig uitzicht over het dal.
Wanneer de stamgasten weg zijn, nestel ik me ook binnen op de bank, dicht bij de kachel. Zo hoog in de bergen koelt het buiten snel af. De eigenaar van de berghut schuift een stoel aan om te vertellen hoe afgelegen de hut wel niet ligt. Je kunt ook niet met de auto komen. Letterlijk alles moet te voet of met een helicopter naar boven gebracht worden. Hij pakt zijn telefoon erbij en laat filmpjes zien van de helicopter die langzaam op de hut af vliegt. Onder de helicopter hangt een pallet met bierkratten die iets later in de buurt van de hut wordt gedropt.
De overige spullen worden iedere week door een groothandel naar de ondergelegen berghut gebracht, daar kan nog een auto komen. Iedere week moeten deze producten te voet naar de alm gebracht worden. En – zo weet ik inmiddels- dat is een pittig klim. “Soms krijgen we de stamgasten zo ver om een keer mee te lopen.” verduidelijkt de eigenaar. Dan hebben ze die wijntjes die ze net dronken, wel verdiend!
Gesäuse Huttentocht in Oostenrijk
In 7 dagen wandel ik van berghut naar berghut tijdens de Gesäuse Hüttenrunde ofwel Gesäuse Huttentocht in de Oostenrijkse Steiermark. De trail begint en eindigt in Admont. Door de ongerepte natuur en over bergpaden, wandel ik langs wilde rivieren en over almweiden, met uitzicht op de legendarische bergtoppen van de Ennstaler Alpen. ‘s Avonds overnacht ik in traditionele berghutten. Ik ontdek het Nationaal Park Gesäuse in de Steiermark in Oostenrijk. Lees alles over de Gesäuse Hüttenrunde: een spectaculaire huttentocht voor de meer ervaren bergwandelaar. Ik boekte een georganiseerde wandelreis bij Ecktiv.
Gesäuse huttentocht in Oostenrijk etappe 5: Haindlkarhütte – Admonter Haus, 2:30 uur wandelen (zonder pauzes), afstand ca. 8,1 km, ↑864 m, ↓512 m. Overnachting bij het Admonter Haus.
Gesäuse Huttentocht etappes:
Etappe 1: van Admont naar de Mödlinger Hütte
Etappe 2: Mödlingerhütte naar de Heßhütte
Etappe 3: Heßhütte naar de Ennstaler Hütte
Etappe 4: Ennstalerhütte naar de Haindlkarhütte
Etappe 5: rustig wandelen en genieten op het terras
Etappe 6: Admonter Haus naar het Rohrauerhaus
Etappe 7: wandelen van het Rohrauerhaus naar Admont
Wow, mooi! Hopen dat we weer snel die kant op kunnen. Ik mis de echte bergen best wel.
Wat een mooie wandeling: eerst die wolken die zo omhoog trekken, dan die lunchplek en als bekroning de overnachting met het beste uitzicht van allemaal. En je had er ook nog eens super weer bij! Hopelijk kunnen we komende zomer ook weer naar de bergen.
Wat een prachtige foto’s! Wij zijn vorig jaar voor het eerst in Oostenrijk geweest en hebben echt onze ogen uitgekeken, zo mooi. Zijn zulke wandelingen ook te doen voor onervaren wandelaars?
Deze route is prima te doen, maar we hadden tijdens deze wandelweek best pittige wandeldagen over technische parcoursen… Dus je moet wel een goede conditie hebben, en over moeilijke paden kunnen lopen.
Wat een fantastische uitzichten zeg! Echt heel mooi. Hier wil iedereen toch heen? Ook geen verkeerde plek voor een terras.
Wat een heerlijkheid om naar te kijken. Het lijkt me een prachtige plek om te ontdekken, als mijn heupklachten weer over zijn! Het ziet er heel tof uit op de foto’s.