De alpenweide lijkt bekleed te zijn met fluweelzachte weilanden. In de frisblauwe lucht zwerven mistflarden. We volgen de kreek en zien in de verte al wat ons te wachten staat: de witte toppen van de Texelgruppe. We gaan vandaag de Eisjöchl oversteken. Het uitzicht bij de Stettiner Hütte moet spectaculair zijn. De berghut is het hoogste punt van de Meraner Höhenweg, een hikingtocht in de coulissen van een majestueus landschap.
De koningsetappe van de Meraner Höhenweg
Na het vaste ontbijt van Vinschgerl, Käse en Speck, gaan we op weg naar de Eisjochl. De ochtendzon hult de berghut in gouden zonnestralen en begeleidt ons terwijl we de roodwitte markering en de borden van route nummer 24 volgen. Vandaag lopen we van de Eishof over de Eisjöchl (met de mooie Italiaanse naam Passo Gelato) naar Pfelders. De eerste meters voeren over een mooi, smal pad door schaduwrijke dennenbossen, weilanden en langs beekjes. Al snel wordt de vegetatie dunner en het landschap rotsachtiger.
De weg maakt een bocht naar links, richting de bergen. We hiken over paden tussen de rotsblokken. Hoe meer hoogtemeters we maken, hoe rauwer het landschap wordt. De Passo Gelato doet haar naam eer aan, met sneeuw op de bergtoppen die ons omringen. Het pad is echter goed onderhouden en we klimmen gestaag.
Onder mijn voeten zie ik een bruine flits. Een bergmarmot! Plots horen we geroep. De wandelaar die vroeg was vertrokken. “Pas op, er is een steenverschuiving geweest. Jullie moeten omlopen.“Ik kijk weer voor me, maar de marmot is al verdwenen in een spleet tussen de rotsen.
Hiken naar Stettiner Hütte
We klimmen over de laatste rotsen heen en komen boven de 3000 meter hoogte. Opeens is daar de Stettiner Hütte en een magnifiek zicht op bergtoppen die zijn gehuld in mistflarden. Een panorama uit een prentenboek! Een coulisse van bergtoppen omlijst het dal als een natuurlijk amfitheater.
In de Stettiner Hütte warmen we ons met thee. We zien ondertussen een dikke wolkenlaag op ons af komen. Een dichte mist kruipt over de berg. De andere wandelaars van de Eishof komen nu ook aan bij de berghut, maar wij besluiten snel af te dalen. Het weer kan zo omslaan, zeker in de bergen.
We dalen van 2940 meter af naar 1700 meter. Het eerste deel van de afdaling over de rotsen bestaat uit een breed pad, goed aangelegd en niet te steil. Toch lopen we geconcentreerd over de rotsblokken, iedere stap zorgvuldig overwegend. Kort daarna breekt de hemel open, het grijs verdwijnt en de zon schijnt met al zijn kracht.
Op de achtergrond horen we constant het gepiep van de bergmarmotten en eenmaal bij de vegetatiegrens zien we in de verte de Almen al liggen. Schijn bedriegt. Het pad is deels weggeslagen door de heftige regenval van de afgelopen dagen. Het is onmogelijk om hier af te dalen. In plaats van de zigzaggende weg naar beneden door het gras, moeten we een steile route zien te vinden die ons naar de onverharde weg naar Pfelders brengt.
De Meraner Höhenweg hiken naar Stettiner Hütte
De Alta Via di Merano of de Meraner Höhenweg is een onvergetelijke tocht. De 100 kilometer lange rondwandeling voert je door Naturpark Texelgruppe in Zuid-Tirol. Van het hooggebergte met besneeuwde bergtoppen naar weelderige bergweiden en donkere bossen. Ga je deze route wandelen? Vergeet geen kaart van deze wandelroute mee te nemen. SNP biedt ook een 7-daagse reis aan over de Alta Via di Merano, met overnachting in hotels en pensions. Hierbij loop je het grootste deel van de wandelroute.
Etappe 1 Magdfeld – Leiteralm: 3 uur 22 min – 16,6 kilometer
Etappe 2 Leiteralm – Giggelberg: 3 uur 32 min – 17,6 kilometer
Etappe 3 Giggelberg – Katharinaberg: 2 uur 51 min – 14,6 kilometer
Etappe 4 Katharinaberg – Eishof: 2 uur 25 min – 11,7 kilometer
Etappe 5 Eishof – Pfelders: 3 uur – 16,0 kilometer
Etappe 6 Pfelders – Magdfeld: 4 uur 54 min – 28,2 kilometer
Prachtig! In deze coronatijden kan ik nog meer wegdromen bij het zien van de foto’s