Een avontuur waarbij je genoeg hebt aan twee weekenddagen, wie wil dat nu niet? Op zaterdag fiets ik vanaf Utrecht, over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwezoom, naar Voorst in de provincie Gelderland. Na een bijzondere overnachting in een pod fiets ik op zondag over mooie strade bianche en via Radio Kootwijk weer terug naar Utrecht.
Micro avontuur
Aan het begin van de week bedenk ik me dat ik op pad wil. Het is te druk qua werk om nog een paar dagen vrij te vragen, maar in een weekend kan je toch ook prima een avontuur plannen? Even later vind ik de website Natuurkampeerterrein De Haverkamp, waar je een pod kunt huren. Twee dagen fietsen en overnachten in een houten huisje, dat klinkt perfect! Mijn vriend wil ook mee en meteen boek ik een overnachting, via Komoot maak ik een fietsroute. Kom maar op met dat avontuur!
Zaterdag ga ik al vroeg op pad. Mijn bagage zit op mijn fiets en mijn vriend heeft mijn 2e set bikepackingtassen geleend. Ik heb een route van 126 kilometer uitgetekend. Via Zeist, Driebergen en vervolgens over de golvende Zeisterweg fiets ik naar Austerlitz. Bij Maarn wordt de route echt leuk, want hier beginnen ook de gravelstukken. Asfalt is mooi, maar onverharde wegen zijn leuker. De Meentsteeg bijvoorbeeld, een onverharde strook met aan weerszijden weilanden en bossen.
Inmiddels ben ik er achter gekomen dat ik niet meer op mijn binnenblad kan schakelen. Een smal stuur fietst fijn, maar met een volle tas aan het stuur is er te weinig ruimte voor de shifter om te schakelen. De Ruiterberg moet ik dan maar op het buitenblad omhoog. Pittig, maar gelukkig weet ik dat in Amerongen koffie en taart op me wacht bij wielercafé De Proloog. (Lees hier trouwens over de leukste wielercafes van Nederland)
Tip! Lees mijn blog over bikepacking-fietstassen
Herfstkleuren in het bos
Vanaf Amerongen gaat het iets bergopwaarts en hier heb ik flink wat gravelstroken in de route gestopt. Ik fiets over de Defensieweg richting Rhenen, om Wageningen heen. Het is prachtig met alle herfstkleuren in het bos. Ik pak er meteen de Thijmse Berg mee, om nog een paar klimmeters mee te pakken.
Op naar de Veluwe
Langzaam komt de Veluwe dichterbij. Bij Deelen fiets ik tussen Nationaal Park De Hoge Veluwe en Nationaal Park Veluwezoom door. Een heerlijk afgelegen gravelweg tussen de heidevelden. Dode bomen langs de kant van de weg, herfstkleuren en grazende hooglanders. Mooier kan je het bijna niet hebben.
De route gaat vlak langs de Vliegbasis Deelen heen en loopt vervolgens over de Arnhemse Heide. Dit segment wordt de Strade Bianche genoemd, naar de Italiaanse gravelwegen, en dat is het ook zeker. Misschien wel een van de mooiste gravelstroken op de Veluwe.
Loenense waterval
Het gravelpad naar de Loenense Watervallen heeft de reputatie om niet echt geschikt te zijn voor wegracers, maar ik fiets er heerlijk op mijn racefiets. Een mooie Strada Bianche met losse steentjes en zand op het oppervlak. Het is een mooie weg door het bos, langs een klein stroompje dat afkomstig is van een spreng (een uitgegraven natuurlijke waterbron op de Veluwe) meer naar het oosten. Het hoogtepunt van deze route is de Loenense Waterval. Met een verval van 15 meter is het de hoogste waterval van Nederland. Het is een smal beekje met een paar trappen die zijn aangelegd om er een waterval van te maken. Na de watervallen die ik in Oostenrijk zag, is deze waterval niet heel indrukwekkend, maar het is vandaag een mooie tussenstop.
Aan het einde van de route heb ik nog een mooie gravelweg door het Empe en Tondense Veen toegevoegd. Een onverharde weg met flink wat bulten en kuilen, waar je zo nu en dan even stilstaat om een blik op het veenlandschap te werpen. Bij het bordje ‘Van den Akker Struinpaadje’ vind je trouwens een mooi kronkelend wandelpad met een houten vlonderbrug over het veen. Een aanrader.
Overnachten in een pod
Dan komt langzaam de eindbestemming van vandaag dichterbij. Bij Natuurkampeerterrein De Haverkamp heb ik een pod geboekt. Een klein houten hutje met een tweepersoons bed, een eethoek en een kleine zithoek met loungestoelen waar ik meteen neerzak na de fietsrit. Op de camping kan je het sanitair gebruiken en is een keuken waar je ’s avonds eten kunt koken. Mijn vriend en ik hebben onderweg al eten gehaald, dus wij zetten de fietsen tegen de pod aan en genieten van het diner in ons eigen tiny house.
Door de mist naar Radio Kootwijk
De dag erna is de route iets korter, in totaal zo’n 95 kilometer. De eerste kilometers fiets ik achter mijn vriend aan, die op zijn gravelfiets over de fietspaden en later ook de bospaden crosst in de bossen rond Klarenbeek. Het is flink mistig, dus ik hoop dat we later nog een blik kunnen werpen op Radio Kootwijk.
Want al fietsen we eerst nog een stuk over een mooie golvende weg door het bos, onder Apeldoorn door, we fietsen toch echt richting Kroondomein het Loo en Radio Kootwijk. Over de Boswachterbij Ugchelen Hoenderloo en later over een mooie rustige weg door het bos, waar ik nog steeds amper een hand voor ogen zie. Gelukkig zie ik dan toch eindelijk het monumentale zendstation in de mist opdoemen.
Van de heidevelden en zandverstuivingen op het Kootwijkerzand is door de mist helaas niets te zien. Ik stop even om te snoepen van mijn voorraad gummibeertjes in mijn bikepackingtas (een aanrader!) en volg hierna weer het fietspad.
Door de modder
Tussen Barneveld an Amersfoort volgen nog een paar stroken die op mijn racefiets wel erg modderig zijn. Wat begint als een mooi gravelpad, gaat daarna steeds meer over in bospad, en het laatste stukje langs de Barneveldse Beek zijn vooral steentjes en modder. Je kunt hier wel met de racefiets overheen, maar kijk uit voor scherp uitstekende stenen, anders rijd je zomaar lek. Met zou en dan wegslippende banden in de modder weet ik het te redden tot het einde van de strook.
Bikepacken over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe
Dan zijn de laatste kilometers alweer in zicht en fiets ik over de Utrechtse Heuvelrug door het bos naar Utrecht, waar ik precies op tijd ben om een late lunch af te halen bij Bigoli. Een avontuur in een weekend, het kan dus wel! Twee dagen bikepacken over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe, met als kers op de taart een bijzondere overnachting. Zo haal je echt alles uit twee weekenddagen.
Deze route ook fietsen? Bekijk dag 1 en Dag 2 op Komoot, en volg me hier meteen ook zodat je mijn nieuwe routes ook te zien krijgt.
Wat een leuke en afwisselende route en wat een leuke plek om te overnachten! De waterval in Loenen zouden wij afgelopen herfst bezoeken, hebben we niet gedaan en eigenlijk als ik dit lees heb ik er ook geen spijt van haha, gewoon wat trappen met wat water. Maar ja, ergens ook wel leuk om eens bij de grootste waterval van Nederland geweest te zijn 😉
Hee wat leuk! Hierbij heb je dus in een pod geslapen, tof! 🙂 Mooi avontuur. En die Haribo gummibeertjes haha!
Wat fijn om op deze manier een paar dagen weg te gaan! Het klinkt als een heerlijke minivakantie. Geweldig om eens in zo’n pod te slapen ook.
Ja, het kost je twee dagen maar dan ben je er wel even helemaal uit.
Heerlijk om zo lekker spontaan, in de week zelf, een huisje te boeken en gewoon op avontuur te gaan. En wat een super schattig huisje zeg! Wat te klein voor ons vieren, maar wie weet, als we eens met z’n tweeën weg gaan.
Heel tof! In de omgeving Apeldoorn heb ik al heel wat fietskilometers gemaakt, maar alleen op mijn racefiets. Komende zomer willen we ook wat meer met een hybridefiets gaan fietsen, dus ik ga dat gravelpad bij Deelen eens uitproberen!
Die overnachting in een pod zie ik ook helemaal zitten. 126km fietsen daarentegen lijkt me van het goed wat te veel 😄!
Wat een mooie route hebben jullie gefietst en dat huisje is echt te schattig! Daar zou ik ook wel willen overnachten.
Wat een afwisselende route heb je gemaakt. Het Deelerwoud is een van mijn favoriete natuurgebieden om te wandelen. En hoewel ik geen fietser ben, wil ik wel een keer bij de Veluwe gaan fietsen. Het ziet er zo mooi uit en toch weer eens anders dan te voet. Het slapen in de pod lijkt me ook erg gezellig.
Het is ook leuk om een (kortere) route te fietsen met de witte fietsen in het Nationale Park De Hoge Veluwe.